2795179950

Technika mikroprocesorowa

Języki programowania mikrokontrolerów - styl programowania w języku C

Elementem dobrego stylu programowania mikrokontrolerów w języku C jest unikanie wszędzie tam, gdzie jest to możliwe specyficznych rozszerzeń języka C lub przynajmniej grupowanie tych fragmentów programu, w których zostały one użyte, w wydzielonych zbiorach.

Celem stosowania takiego stylu programowania jest zapewnienie możliwości łatwego przenoszenia oprogramowania pomiędzy różnymi mikrokontrolerami. Przy zachowaniu przedstawionych reguł pisania kodu źródłowego liczba modyfikacji kodu źródłowego niezbędna do uzyskania kompilacji programu bez błędów jest zazwyczaj niewielka. Doświadczeni programiści piszący programy w języku C dla mikrokontrolerów stosują często następujące rozwiązania:

■r fragmenty kodu źródłowego związane z obsługą specyficznych układów peryferyjnych umieszcza się w wydzielonych modułach

■s typy zmiennych deklarowane są nie bezpośredni przy deklaracji zmiennych ale poprzez słowo kluczowe typdef

■s alokacji zmiennych nie dokonuje się bezpośrednio przy deklaracji zmiennych lecz przy pomocy dyrektyw preprocesora, głównie poprzez użycie tzw. modelu pamięci

•r alokacja funkcji służących do obsługi przerwań (tzw. rozprowadzenie przerwań) odbywa się w wydzielonym zbiorze, często napisanym w języku asemblera

W. Daca, Politechnika Szczecińska, Wydział Elektryczny, 2007/08