gdzie A oznacza długość fali źródłowej.
Przedstawiony w równaniach 1.9-1.11 model został zmodyfikowany i rozwinięty w celu dopasowania do sygnałów nawigacyjnych NAVSTAR-GPS [Tsu05, strony 34-40]. Dla nieruchomego odbiornika na Ziemi maksymalne przesunięcie częstotliwości nośnej LI wynosi ±5 kHz, z kolei dla przemieszczającego się z dużą prędkością należy przyjąć ±10 kHz. Przesunięcie Dopplera dla kodu C/A jest stosunkowo małe ze względu na jego niską częstotliwość generowania. Wyznaczone przesunięcie C/A dla nieruchomego odbiornika wynosi 3,2 Hz, dla poruszającego się z dużą prędkością odpowiednio 6,4 Hz [BAB+07, strona 26].
Zakłócenia atmosferyczne oraz błędy zegarów satelitów odnoszą się do czasu transmisji i nadania wiadomości, co jest kluczowym elementem w pomiarze pozycji. Błędy można kompensować przedstawionymi metodami, skorzystać z postprocessingu czy z technik wspomagających — systemów różnicowych lub innych.
Efekt Dopplera, jak również zaszumienie, interferencje lub inne zakłócenia charakterystyczne dla kanału transmisyjnego wpływają przede wszystkim na postać nośnej, kodu pseudolosowego i mocy sygnału użytecznego. Zmiany fazy oraz polaryzacji kodu prowadzą do fałszywych korelacji, co uniemożliwia poprawną synchronizację, a w dalszej kolejności odebranie depeszy nawigacyjnej. Z kolei przesunięcie częstotliwości nośnej zobowiązuje urządzenie odbiorcze do przeszukania z pewną dokładnością ustalonego zakresu częstotliwości w celu wybrania odpowiedniej częstotliwości nośnej (przesuniętej zgodnie z prawem Dopplera, zależność 1.9).
Proces synchronizacji fazy kodu oraz częstotliwości i fazy nośnej odbywa się nieprzerwanie podczas pracy urządzenia odbiorczego sygnału nawigacyjnego, i stanowi podstawę każdego odbiornika systemu CDMA, w tym również systemu NAVSTAR-GPS.
15