2906543722

JERZY SOLON

STOSUNKI GEOBOTANICZNE

ROŚLINNOŚĆ POTENCJALNA

Identyfikacja siedlisk i kartowanie terenowe potencjalnej roślinności naturalnej (Tuxen 1956) odbywało się według ogólnie przyjętych zasad (Faliński 1971; Medwecka-Kornaś 1978; Matuszkiewicz J. M., Kozłowska 1981). We wstępnym etapie pracy określono korelacje między jednostkami fitosocjo-logicznymi a różnymi elementami środowiska geograficznego oraz ustalono wstępnie dynamiczne kręgi zbiorowisk roślinnych, a wśród nich przewodnie zbiorowiska zastępcze.

Na terenie objętym opracowaniem wyróżniono 11 jednostek potencjalnej roślinności naturalnej. Ich opis wraz ze zwięzłą charakterystyką siedliskową podajemy poniżej, a rozmieszczenie przedstawia mapa (ryc. 6).

1)    Sphaynetalia mayellanici (torfowisko wysokie)

Występowanie w terenie: duży kompleks na południe od wsi Czerwony Krzyż, małe powierzchnie nad sucharami i w dolinie Czarnej Hańczy.

Sąsiedztwo: najczęściej z siedliskami boru bagiennego i świerczyny na torfie, rzadziej z siedliskami olsowymi.

Charakterystyka siedliskowa: a) typ genetyczny rzeźby: holoceńskie tereny hydrogeniczne; b) morfometria rzeźby: równiny; c) rodzaj podłoża: torfy wysokie (sfagnowe); d) gleby: torfowe wytworzone z torfów wysokich, pH warstwy powierzchniowej poniżej 4; e) stosunki wodne: zasilanie głównie ombrofilne, poziom wody gruntowej tuż pod powierzchnią torfu. Użytkowanie: nieużytki.

2)    Yaccinio uliyinosi-Pinetum (bór bagienny)

Występowanie w terenie: na południe od wsi Czerwony Krzyż, w dolinie Czarnej Hańczy, nad sucharami i drobne płaty w innych miejscach. Sąsiedztwo: najczęściej z siedliskami torfowisk wysokich, świerczyny na torfie, olsów i borów świeżych.

Charakterystyka siedliskowa: a) typ genetyczny rzeźby: holoceńskie tereny hydrogeniczne; b) morfometria rzeźby: równiny ; c) rodzaj podłoża: piaski rzeczne z warstwą torfu torfowisk przejściowych, torfy sfagnowe o różnym

4 — Studium geoekologiczne.