22
W czasie testu mierzono w każdej minucie wysiłku wentylację minutową minutowe pobieranie tlenu V STPD
minutowe wydalanie dwutlenku węgla oraz obliczano
równoważnik oddechowy dla tlenu V_/VO , równoważnik oddechowy dla dwutlenku węgla
Częstość skurczów serca wyliczano z elektrokardiogramu w trzeciej minucie każdego obciążenia wysiłkowego.
Stężenie mleczanu we krwi oznaczano w próbkach arterializowanej krwi kapilarnej pobranych z płatka ucha przed rozpoczęciem wysiłku, podczas wysiłku i w okresie powysiłkowym Cpatrz punkt III
U 11 badanych oznaczano w dodatkowych próbkach krwi, pobranych w tym samym czasie podczas wysiłku, prężność tlenu
dwutlenku węgla oraz pH a następnie obliczano
nadmiar zasad CBE} i stężenie dwuwęglanów standardowych CSB) w oparciu o nomogram Siggaarda-Andersena
Wysokość progu anaerobowego przy stężeniu mleczanu 4 mmol " A , progu wentylacyjnego CVT) oraz indywidualnego progu anaerobowego I AT wytyczano wg metod opisanych w punkcie II
.3.1.2 Zmi any stężeni a ml eczanu i pH w mi ęśni ach podczas wysiłku o stopni owo narastaj ące j i ntensywności
Celem tej serii badań było porównanie wzorca akumulacji mleczanu w mięśniach i we krwi podczas progresywnego wysiłku zycznego.
Badania przeprowadzono u 7 mężczyzn o z żnicowanej wydolności fizycznej uprawiających sporty wytrzymałościowe. Charakterystykę badanych przedstawiono w tabeli 2.