41
W zakresie obciążeń wysiłkowych odpowiadających indywidualnemu progowi anaerobowemu IAT} oraz progowi anaerobowemu przy stężeniu mleczanu 4 m " AT) średnio
119.2 W oraz 146.1 W, odpowiednio} stwierdzono nieliniowy wzrost wentylacji minutowej i minutowego wydalania dwutlenku węgla oraz w większości przypadków także współczynnika oddechowego, w porównaniu do prostoliniowego wzrostu minutowego pobierania tlenu wraz ze wzrostem obciążenia wysiłkowego. W tym samym zakresie obciążeń wysiłkowych obserwowano stopniowy wzrost równoważnika oddechowego dla tlenu oraz brak zmian lub obniżenie równoważnika oddechowego dla dwutlenku węgla. Progowe obciążenie wysiłkowe dla progu wentylacyjnego VT wytyczonego na podstawie ww. zmian
wskaźników oddechowych ryc i 5} było zbliżone do wysokości AT i wynosiło średnio 145.5 W. Średnie progowe stężenie mleczanu wynosiło 3.8 ± 0.3 mmol “ dla progu wentylacyjnego oraz 3.0 ± 0.3 mmol “ dla indywidualnego progu
anaerobowego IAT). Stężenie mleczanu odpowiadające VT było podobne do stężenia mleczanu przy AT C4 mmol 1 “ natomiast stężenie mleczanu odpowiadające IAT było istotnie niższe niż stężenie mleczanu przy AT oraz VT P < 0.05}.
Analiza zmian równowagi kwasowo-zasadowej wykazała, że zwiększaniu intensywności wysiłku w zakresie obciążeń niższych niż progowe towarzyszą nieznaczne wahania wskaźników równowagi kwasowo-zasadowej ryc. 7}. Natomiast bezpośrednio po
przekroczeniu obciążeń progowych C zwłaszcza AT i VT> obserwowano istotne obniżenie pH P < 0.05}, nadmiaru zasad CP < 0.01} oraz stężenia dwuwęglanów standardowych SB} P < 0.01}. Dalszy wzrost intensywności wysiłku, aż do
maksymalnego, powodował systematyczne obniżanie się pH, BE i SB P < 0.001}.