2
zestawieniu z liniowym wzrostem minutowego pobierania tlenu podczas wysiłku o stopniowo narastającej intensywności asserman i wsp. 1973 Caiozzo i wsp 982
W następnych latach powstawały różne definicje progu anaerobowego i w konsekwencji postulowano różne metody jego wytyczania. Wed g Madę i wsp. 976) oraz K dermanna i wsp. C1979) próg anaerobowy Canaerobic threshold, AT to najniższe obciążenie wysiłkowe w czasie wysiłku o stopniowo narastającej intensywność powyżej którego następuje
gwałtowny i ciągły wzrost stężenia mleczanu we krw Jak
wynika z empirycznych badań Madera i wsp. gwałtowny
wzrost stężenia mleczanu we krwi obserwuje się najczęściej przy obciążeniu wysiłkowym, podczas którego stężenie mleczanu we krwi osiąga 4 mmol•1 . Natomiast obciążenie wysiłkowe o
mniejszej intensywności, któremu towarzyszy początkowy,
nieznaczny wzrost stężenia mleczanu we krwi w odniesieniu do wartości wyjściowych, obserwowany w większości przypadków przy stężeniu mleczanu rzędu 2 mmol określono mianem progu
aerobowego Kinder mann i wsp. Podobne do
przedstawionych przez Madera i wsp. kryteria
wyznaczania progu anaerobowego na podstawie wzrostu stężenia mleczanu we krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego przyjął Karlsson i Jacobs 1982), definiując obciążenie wysiłkowe, przy którym stężenie mleczanu dochodzi do 4 mmol-1 1, jako początek akumulacji mleczanu we krwi Conset of blood lactate accumulation, OBŁA).
W dążeniu do indywidualizacji wytyczania progu anaerobowego szereg badaczy proponowało oznaczanie tzw. progu mleczanowego Clactic threshold, LT) na podstawie ocenianego u poszczególnych badanych gwałtownego przyspieszenia akumulacji mleczanu we krwi niezależnie od jego stężenia CDavis i wsp.