2910490317

komun i IcicyJiH* J • wywołaniu JoJ prze z kompulor. liano z linii mogn być odebrano do bufora, gdy tot*-miiml będzie znad i n.sowsniy przez komputer i znajduje m i. > w s tanio gotowości w trybie komun I kacy J-nyni.

IJoy.b.l ędn to odebrany blok cliinyrli jest po    trnusm I s ,j.i auloinutyc/nio wydntkowrmy na

papierze. Jeżeli blok będzie odebrany 7. b l.ędnin i _f wydruk zawail o.ścJ bufora następuje na żądanie o-po ra1 ora.

Kuczno r.Lorowmiic to nu i no 1 ein dokonywane jest zn jiomoci) kin. y na pulpicie technicznym minikomputera orny. k 1 uczy syS tomowych i klawiszy s pee ja J nycli na k 1 nw i. 11 urzc drukarki DZM-lHO.

)Jo sygnalizacji sianu pracy terminują użyto sq lampki systemowe drukarki D7.M-180.

*/a sady storowania to nu i milom przoz komputer główny

Transmisja od komputera do terminalu lub odwrotnie Jest zuwnzo i 11 i •• jot.nna przez komputer. Komputer wysyła w linię stslcwoncjo znaków, któro zawierają informacjo o adro 10 terminala i kierunku transmisji. Sq to sekwencjo ndroaowunln (uddrossing) i wywoływania ( po 11 i nr.) , które p0pr7.edy.ttjq transmisję tekstu do l od stacji końcowej.

Podlewa?, często istnieje potrzeba komunikacji typu rozgloszcnlowogo, stosuje się również adro-sowanie grupowo i ogólno w celu jednoczesnej transmisji togo samo co tekstu do grupy Jub do wszystkich terminali na.danej linii.

Do sterowania transmisją stosuje się następujące znaki spocjalno:

-    KOT - znak kończący transmisję, a zarazom ustawiający stan początkowy terminala;

-    10On - znak końca bloku;

KOA - znak zakończenia adi-o.su, a Jednocześnie znak początku tekstu komunikatu i' odpowiedź pozytywna na wywołanie;

(s)    - SOA - początek adresu, używany wyłącznic w sekwencji adresowania.

Ponadto do sterowaniu używa się znaków:

(minus) -    - odpowiedź negutyma

( kropka) - (7) - odpowiedź pozytywna.

Procedury sterowania terminalom przedstawiono są u niewielkim uproszczeniu na rysunkach 3 i

Transmisja danych od terminala do komputera inicjowana Jest wysłaniem przez komputer sekwencji wywołaniu. Odpowiedź stacji końcowej na sekwencję wywołującą Jest Jcdnoznakowa. Jeśli 7. Jakichkolwiek wzgl ędów nie Jest ona gotowa do nadawaniu komunikatu, nadaje odpowiedź nogntywną (n). Jeżeli terminal oczekiwał na wywołnnio, to nadaje znak (d), który jest odpowiedzią pozytywną, a zarazem sygnalizuje innym terminalom na linii, że zakończono wywoływanie.

Wywołany terminal nadajo następnie tekst komunikatu, znak końca bloku (u), po którym następuje nadanie obliczonego przoz siebie znaku kontrolnego parzystości wzdłużnej, tzw. znaku UtC (J,o»-g i l ud Ina l Itedunduncy Chcck ).

W komputerze centralnym następuje analiza znaku IJIC i kontrola purzystoścl znaków bloku. Jeśli blok odebrano poprawnie komputer nadaje (v) i oczekuje na sygnał (c) z terminala, który kończy transmisję. Joż.ci 1 bi ok ma przekłamań io, komputer nadajo (n) i czeka na powtórne nadsuiic tekstu. Tekst komunikatu wraz z    i znakiem IJIC może niekiedy być powtarzany wiclokro tnio, aż <lo prawi

dłowego odebrania.

Transmisjo danych od komputera do terminala Inicjuje komputer wysyłając sekwencję adresowania, która różni się od sekwencji wywołania znakiem SOA -    na początku sekwencji. Od powiedź stacji

końcowej na tę sekwencję jest dwuznakowa. Pierwszy znak. tzw. znak stanu,sygnałjzujo stan terminala, drugi znak jest odpowiedzią (7) lub . Jest możliwe rozpoznanie stanów terminala takich, jak t. prowadź.m ic i wydruk danych z bufora, oczekiwanie na wywołanie, brak papieru w drukarce i t p.

Jeś | i

znal;

lerninnJ dii odpowiedz pozytywną, następuje do niego transmisja dunych. Komputer nadaje który spełnia aua I ogi rzną luukcje, Jak przy wywołaniu. N^rustępnle nadany jost tekst ko-