Dekalog moralny człowieka czasów zagrożenia zaprezentowany w "Przesłaniu Pana Cogito"

'); //-->

Dekalog moralny człowieka czasów zagrożenia zaprezentowany w "Przesłaniu Pana Cogito"
Posiada bardzo charakterystyczną konstrukcję. Tworzą ją naprzemienny układ nauk moralnych i ostrzeżeń. Utwór ma charakter manifestu etycznego, którego adresatem jest sam poeta. W utworze tym dominuje forma rozkazująca, nawiązująca do dekalogu, która nadaje poszczególnym nakazom dodatkowy aspekt wzmacniając je. Ten dekalog moralny Herbert sprowadza do następujących nakazów :
1) "idź wyprostowany wśród tych co na kolanach" (godności, nie poniżania się)
2) "ocalałeś nie po to aby żyć mamy mało czasu trzeba dać świadectwo" (nakaz dawania świadectwa prawdy w czasach umysłowego zniewolenia
3) "bądź odważny" (nakaz odwagi)
4) "bądź odważny ilekroć usłyszysz głos poniżanych i bitych" (nakaz stawania w obronie cierpiących niewinnie i poniżonych)
5) "niech nie opuszcza cię twoja siostra pogarda" (nakaz pogardy wobec szpiclów, katów, tchórzy, konformistów)
6) "nie przebaczaj w imieniu tych, których zdradzono o świcie"
7) "strzeż się dumy niepotrzebnej" (nakaz pokory)
8) "strzeż się oschłości serca" (nakaz miłości)
Zdaniem Herberta człowiek powinien przestrzegać tego dekalogu moralnego. Z drugiej strony uświadamia on czytelnikowi, że wierność tym nakazom moralnym nigdy nie zostanie nagrodzona : "A zagrodzą Cię za to tym co mają pod ręką". Chłostą śmiechu, zabójstwem na śmietniku. Poeta wymienia bohaterów mitycznych i legendarnych : Galileusza, Hektora i Rolanda, będących symbolami wierności. Być przyjętym "do grona zimnych czaszek", stanąć z nimi w jedynym szeregu to jedna nagroda za wierność i bezwzględne przestrzeganie wymienionych wyżej nakazów moralnych. Nie jest to być może dla wielu ludzi zbyt zachęcające. Herbert jednak stwierdza : "bądź wierny i idź".