3071580037

ALFABET I WYMOWA

ZAPOZNAJ SIĘ Z NOWYM MATERIAŁEM, A NASTĘPNIE WYKONAJ ĆWICZENIA.

Ąj Alfabet języka francuskiego

A [a]	I [żi]	S [es]
B [be]	K [ka]	T [te]
C[se]	L [el]	U [u]
D [de]	M [em]	V [we]
E [e]	N [en]	W [dublewe]
F [ef]	O [o]	X [iks]
G [że]	P [pe]	Y [igrek]
H [asz]	Q [ku]	Z [zed]
I [i]	RM

Najważniejsze zasady wymowy w języku francuskim:

^ W języku francuskim występuje duża rozbieżność miedzy pisownią a wymową. Nie wszystkie litery są wymawiane, a ten sam dźwięk można zapisać na kilka różnych sposobów. Ponadto, ta sama litera może mieć różną wymowę w zależności od tego, z jakimi literami sąsiaduje.

Spółgłoski:

>    c przed samogłoskami e, i oraz y wymawiamy jak s:

Przykłady: merci (dziękuję), cygne (łabędź), cigarette (papieros), France (Francja);

>    c przed pozostałymi samogłoskami (a, o, u) i spółgłoskami czytamy jak k:

Przykłady: cadeau (prezent), colłegue (kolega), escargot (ślimak), carotte (marchewka);

>    ch wymawiamy z reguły jak polskie sz:

Przykłady: chat (kot), chocolat (czekolada), chanson (piosenka), chien (pies);

>    w niektórych wyrazach ch wymawiamy jak k:

Przykłady: orchestrę (orkiestra), echo (echo), orchidee (orchidea);

>    g przed samogłoskami e, i oraz y czytamy jak polskie ż:

Przykłady: girafe (żyrafa), rouge (czerwony), gymnastique (gimnastyka);

>    g przed pozostałymi samogłoskami (a, o, u) i spółgłoskami wymawiamy jak g: Przykłady: garęon (chłopiec), gothique (gotyk), guitare (gitara), grenier (strych);

>    gn czytamy jak polskie ń:

Przykłady: campagne (wieś), magnifique (cudowny), Pologne (Polska), montagne (góra), Iigne (linia);

>    h w języku francuskim jest nieme, nie wymawiamy go wcale:

Przykłady: hotel (hotel), hiver (zima), hópital (szpital), cahier (zeszyt);

>) czytamy jak polskie ż:

Przykłady: jambon (szynka), jour (dzień), jeune (młody), janvier (styczeń);

>    ph wymawiamy jak f:

Przykłady: philosophie (filozofia), telephone (telefon), pharmacie (apteka);