Mimo wspólnej gałęzi cywilizacyjnej, świat dzieli wciąż kultura, której strażnikami są społeczeństwa poszczególnych państw i cywilizacji. Wyrazem tego jest między innymi mowa niewerbalna, która może okazać się niebezpiecznym narzędziem w rękach nieumiejętnego rozmówcy. Skinienie głowy w przód dla Polaka oznacza "tak", dla Bułgara jest negacją. Znak OK. w kształcie litery "o" zbudowany z kciuka i palca wskazującego dla Amerykanów jest gestem zadowolenia, dla Latynosów - obraźliwym gestem seksualnym. Podając na pożegnanie Włochowi rękę, możemy zostać zaskoczeni i zamiast uścisku ręki otrzymać ucałowania w oba policzki. Trzymanie przez Saudyjczyka drugiego mężczyzny za rękę to symbol wzajemnego szacunku, a w krajach nie muzułmańskich - to już jednoznaczny symbol związku homoseksualnego.
Gesty powitania również mają swoją wymowę w zależności od narodowości. Niemcy i Francuzi potrząsają dłonią raz lub dwa, Brytyjczycy od trzech do pięciu razy, a Amerykanie do 7 razy. O ile Amerykanie wydają się Niemcom zbyt ckliwi, o tyle Niemcy postrzegani są za zimnych. Warto pamiętać też, że spokojnie możemy uznać przyjazne dotykanie nas przez: Hindusów, Turków, Włochów, Greków, Hiszpanów, Rosjan, natomiast w żaden sposób nie należy w ten sposób postępować z Niemcami, Japończykami, Anglikami i Skandynawami, którzy zdecydowanie preferują dystans w relacjach z rozmówcami. Kontakt wzrokowy chętniej podczas rozmowy będą utrzymywali mieszkańcy krajów śródziemnomorskich, w przeciwieństwie do Japończyków i Skandynawów.
Przy powitaniach z pocałunkiem również odnajdujemy charakterystyczne cechy dla przedstawicieli różnych państw. Skandynawom wystarcza na powitanie jeden pocałunek w policzek, Francuzom - dwa, Belgom i Arabom - trzy, podobnie jak nam, Polakom.
Włosi, Hiszpanie żywo gestykulują i "wznoszą ręce do nieba" w ekspresji swej wypowiedzi, czego przeciwieństwem są Anglicy i Niemcy, stojący jak sparaliżowani w jednej pozycji podczas rozmowy.
Specyfikę w kontaktach prezentują kultury wschodnie, m.in.: Japończycy, którym obce są uściski dłoni i pocałunki, co więcej uważający je za nieuprzejmość. Elementem odczytywania hierarchii rozmówców jest ukłon - osoba o wyższej randze kłania się lekko, osoba o niższym statusie -znacznie niżej. Z tych też względów, zwłaszcza w kontaktach z Japończykami, należy zachować nienaganny strój, a wśród niego buty, które są dokładnie oglądane podczas wzajemnej wymiany ukłonów.
Scenariusz powstał w ramach projektu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka Weź kurs na wielokulturowość. Edukacja na temat praw człowieka i wielokulturowości kluczem do budowania otwartego społeczeństwa przyjmującego obywateli państw trzecich. Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich oraz budżetu państwa.
Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za treści umieszczone w scenariuszu.
Copyright © Helsińska Fundacja Praw Człowieka 2012