3184153451

oglądy/ Zdarzenia

Dnia 24 lipca 2097 roku ekspedycja badawcza schronu nr 64 prowadziła badania w ruinach Wydziału Artystycznego. Znaleziono artefakty świadczące o historii tego miejsca. Badania trwają.

Duża część materiałów była bardzo złej jakości, wiele miesięcy zajęło nam ich odtworzenie. Dziękujemy wszystkim, którzy wspomagali naszą inicjatywę.

Historia nauczania plastyki na dawnych ziemiach miasta Lublin sięga lat siedemdziesiątych XX wieku. Siedziba, wówczas jeszcze, Zakładu Wychowania Plastycznego znajdowała się gdzieś na terenie przedwojennego centrum handlowego Tadeusza Zana. W 1991 dostaje od wojska budynki przy Alejach Kraśnickich i tam rozbudowuje się stopniowo do roku czterdziestego trzeciego. Warto nadmienić, że sąsiaduje aż do roku 2010 z Wydziałem Muzycznym. Duży wpływ na losy wydziału miała burzliwa historia Polski przełomu wieków oraz przemiany ustrojowe początku milenium.

Głęboka ingerencja państwa w sprawy kultury i sztuki zmieniła układ sił w pierwszej dekadzie XXI wieku. Są to czasy ciężkie dla wydziału. Za odgórnie narzuconymi, jedynymi słusznymi poglądami idą zmiany personalne. Zachowały się wzmianki o głośnym strajku z roku 2012 .Część pracowników próbowała stawiać opór władzy okupując podziemia budynku przez dziesięć dni. Wszystko skończyło się interwen-cją policji i pozbawieniem prowodyrów praw publicznych oraz zwolnieniami dyscyplinarnymi. Jest to okres wzmożonej emigracji.

Okres odwilży '23 nie zmienił znacząco stanu rzeczy, do łask wracają dawni abstrakcjoniści. W ukryciu działa grupa konceptualna „Czarek". W drugim obiegu ukazuje się głośna wówczas książka „Pamiętnik z Bitwy pod Grunwaldem” Tomka Kozaka. Przewrót lipcowy roku 2026 wstrząsnął wydziałem równie mocno jak wiadomość o wyborze Afroamerykanina na papieża. Lecą głowy przedlipcowych decydentów. Na polecenie Komisarza Kultury i Sztuki, zza oceanu wraca Robert Kuśmirowski i zostaje dziekanem reformowanego wydziału. Zapada decyzja o budowie nowego budynku uczelni. W dynamicznie rozwijającej się metropolii budynek Instytutu Sztuk Pięknych wraz z nowopowstałym Centrum Sztuki Współczesnej tworzy niezwykłą dominantę architektoniczną. Czasy renesansu lubelskiego przesunęły centrum kulturalne Europy z Berlina właśnie tutaj. Uczyła się u nas młodzież z całego świata, powstaje Żydowski Instytut Sztuk Nieprzedstawiających. Jest to okres wielu międzynarodowych inicjatyw artystycznych, takich jak targi sztuki czy turniej piłkarski mło-dzieżówek całego świata, organizowany na terenie obozu na Majdanku. W roku 2040 absolwent wydziału Michał Stachyra zostaje laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.

Triumfalne karty historii rzeźbione ogniem w błyszczącym złocie przerywa nagle wojna 2043. Po kolejnej amerykańskiej inwazji na Kuwejt, Federacja Rosyjska ucieka się do długo zapowiadanych ostatecznych środków. Celem uderzenia staje się polska tarcza anty-rakietowa „Sobieski”, sekcja Kraśnik. Lubelskie ginie w błysku jaśniejszym niż tysiąc słońc.

Wystawą, która w sposób bezpośredni nawiązywała do wydziałowej egzystencji, była prezentacja

-    w obrębie Instytutu Sztuk Pięknych

-    z Pracowni Fotografii pt. Strzał w dziesiątkę. Wzięli w niej udział: Barbara Bortkiewicz, Przemysław Duda, Iwona Działo, Łukasz Jaworski, Dawid Jurek, Agnieszka Kępka, Renata Klimek, Ewelina Kruszewska, Ludmiła Kufel, Beata Maziejuk, Robert Miedziocha, Iwona Nadolna, Rafał Namiota, Irena Nawrot, Katarzyna Niedźwiadek, Lucyna Rajchel, Paulina Sadowska, Piotr Sałata, Agnieszka Siedacz, Izabela Solarz.

49

Wiadomości Uniwersyteckie: czerwiec2007