3197489604

PROGRAM ROZWOJOWY

POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

Lo = odległość pomiędzy elektrodami odbiorczymi [cm],

Z(t) = zależny od czasu moduł impedancji [H],

W reokardiografii wykorzystywany jest wzór, w którym objętość wyrzutową serca (SV) obliczamy według zależności:

SV = objętość wyrzutowa [cnr],

Zo = impedancja segmentu ograniczonego elektrodami odbiorczymi [£ł],

—1_, = maksymalna wartość amplitudy pierwszej pochodnej sygnału impedancyjnego dt

[Q/s],

ET = czas wyrzutu krwi z lewej komory serca [s], odczytany z charakterystycznych

punktów na krzywej reograficznej —.

dl

W reokardiografii impedancyjnej wykorzystuje się tetrapolarną technikę prądową pomiaru impedancji Zo oraz AZ. Elektrody aplikacyjne są umieszczone w pewnej odległości od elektrod odbiorczych, co zapewnia bardziej równomierną dystrybucję gęstości prądu. Ponadto dzięki tej technice, zostaje wyeliminowany wpływ zmian impedancji kontaktowej elektroda-tkanka, którą są obarczone inne metody pomiaru impedancji tkankowej. Układ pomiarowy został schematycznie przedstawiony na rys. 2., zaś topografia odprowadzeń, sposób wyznaczania charakterystycznych punktów na krzywej reograficznej (umożliwiających określenie ET oraz amplitudy dz/dt max) i wyliczania objętości wyrzutowej serca wg wzoru Kubicka został pokazany na rys. 3.

Rys. 2 Schemat tetrapolamego prądowego układu pomiarowego. Zaznaczono elektrody aplikacyjne (A) i odbiorcze (R) oraz składową stałą (Zo) i zmienną (AZ) mierzonej impedancji tkanek.

%

KAPIWLUraa^

UNIA EUROPEJSKA

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY