Określa sie dwa rodzaje rezystywności elektrycznej:
Rezystywność skrośna - prąd płynie wskroś próbki - oblicza się jako stosunek napięcia prądu stałego (U) doprowadzonego do przeciwległych powierzchni próbki badanego polimeru do natężenia prądu elektrycznego (/) płynącego pomiędzy elektrodami w odniesieniu do 1 cm2 powierzchni przekroju (5) oraz 1 cm odległości między elektrodami (/).
[Qcm]
Rezystywność powierzchniowa - prąd płynie po powierzchni - oblicza się jako stosunek napięcia prądu stałego doprowadzonego do elektrod przylegających do jednej powierzchni próbki badanego polimeru do natężenia prądu elektrycznego płynącego pomiędzy elektrodami w odniesieniu do 1 cm długości elektrod oraz 1 cm odległości między elektrodami (podaje się w jednostkach Q/0).
Większość polimerów jest izolatorami elektrycznymi - rezystywność skrośna wynosi 1016- 1018Qm.
Dla skonjugowanych polimerów przewodzących ps< 109 Qm.