3329132889

Marek Bodziany

jednostek wojskowych, korpusówki wpięte w klapy munduru (identyfikujące specjalność wojskową) oraz kolor munduru odzwierciedlający przynależność do danego komponentu sił zbrojnych. Inny typ symboli grupowych wpisanych w kulturę organizacyjną armii stanowią stopnie wojskowe oraz odznaczenia. Stopnie wojskowe posiadają zakodowany zapis informacji o randze żołnierza, która określa podległość służbową oraz miejsce w hierarchii zawodowej. Niezależnie od tego, stopnie wojskowe podobnie jak odznaczenia stanowią

0    prestiżu oraz zasługach⁴².

Tradycje jednostek wojskowych wpisane w kulturę organizacji stanowią integralny element historii narodu, w związku z czym utożsamiane są zwykle z dokonaniami na polu walki, a tym samym z bohaterami, którzy niejednokrotnie stają się bohaterami narodu. Z tradycjami nierozerwalnie wiążą się symbole jednostek, które powstają w oparciu o historię

1    specyfikę specjalności wojskowej. Należą do nich sztandary wojskowe, które oprócz funkcji identyfikacyjnej i informacyjnej, posiadają również funkcję instytucjonalną. Sztandar od wieków, bowiem był symbolem zwycięstwa na polu walki lub klęski. Podobnie jak w odległych czasach, obecnie sztandar symbolizuje istnienie danej jednostki wojskowej.

Reasumując rozważania o armii, warto wskazać na najistotniejsze obszary jej funkcjonowania. Pierwszy dotyczy funkcjonowania w strukturze państw, jako elementu ich struktury organizacyjnej przeznaczonego do utrzymania ładu i porządku społecznego w obrębie granic państwowych oraz w ramach sojuszy, które kreują armię jako grupę dyspozycyjną. Drugi określa armię jako organizację o specyficznej kulturze, zadaniach, strukturze itd. Trzeci natomiast obszar określa armię jako grupę społeczną (warstwę), złożoną z jednostek społecznych, które przeszły proces socjalizacji pierwotnej i wtórnej w różnych środowiskach, dzięki czemu posiadają zróżnicowany system wartości, zasoby wiedzy, reprezentują różnorodne postawy, posiadają odmienną tożsamość indywidualną zintegrowaną jednak w jednym organizmie organizacyjnym, grupowym, strukturalnym oraz instytucjonalnym o charakterze totalnym. Niezależnie od podejścia do definiowania armii, ważną jej cechą jest to, że powinna być przygotowana do funkcjonowania w środowisku wielokulturowym, co zdeterminowane jest przynależnością do sojuszy i paktów o charakterze międzynarodowym. Ostatni z przedstawionych aspektów determinuje konieczność tworzenia wielokulturowych zespołów w organizacji wojskowej, które w skali makro mogą przyjąć formę konkretnej struktury przewidzianej do realizacji zadań w ramach wielonarodowej ⁴² Zob. M. Bodziany, J. Maciejewski, Kształcenie oficerów w kontekście wielokulturowości. Wybrane aspekty socjologiczne, [w:] J. Maciejewski, W. Hoiyń (red.), Nauczyciel andragog w ujęciu interdyscyplinarnym, Wyd. UWr., Wrocław 2007, s. 228.