30
ROZDZIAŁ 2. PRZYKŁADY OPCJI EGZOTYCZNYCH
Zaczniemy od opcji binarnych. Są one w gruncie rzeczy prostszym, bardziej podstawowym instrumentem pochodnym niż opcje waniliowe.
Opcje binarne, określane też jako „opcje cyfrowe“ (digital) wypłacają zero lub wartość jednej jednostki aktywów. Charakteryzują się nieciągłą funkcją wypłaty. Przykładowo, opcja cali wypłaci wartość jednej jednostki aktywów jeśli St K\ w przeciwnym razie wypłata wynosi 0. Analogicznie będzie w przypadku opcji put: tu właściciel dostanie 0 gdy St ^ K, zaś wartość jednostki aktywów w przeciwnym razie. Opcje binarne można porównać do zakładu: opcja cali to zakład, że w chwili T wartość instrumentu bazowego wyniesie co najmniej K, zaś opcja put jest zakładem, że St będzie w dniu wygaśnięcia poniżej K. Nagrodą za wygrany zakład jest jednostka aktywów.
Będziemy rozważać sytuację, gdy aktywa w których dostaniemy wypłatę to gotówka (opcje „gotówka albo nic”), a także, gdy jest to instrument bazowy (opcje „aktywa1 albo nic”). Mamy zatem cztery podstawowe typy opcji binarnych. Ich angielskie nazwy i stosowane w podręczniku skróty przedstawia tabela 2.1. Na przykład w przypadku opcji kupna typu „gotówka albo nic“ oznaczenie Hcon.c to odpowiadająca tej opcji funkcja wypłaty, zaś Ccon.c(t) oznacza wartość opcji „gotówka albo nic“ w chwili t.
Tabela 2.1: Opcje binarne
Opcja kupna |
Opcja sprzedaży | |
Gotówka |
cash or nothing cali |
cash or nothing put |
albo nic |
con.c |
con.p |
Aktywa |
asset or nothing cali |
asset or nothing put |
albo nic |
aon.c |
aon.p |
Wzory i schematyczne wykresy funkcji wypłaty dla opcji binarnych przedstawione są w tabeli 2.2 (w przypadku opcji gotówka albo nic przedstawiona została wypłata dla K opcji).
Chyba właściwsza byłaby nazwa „instrument bazowy albo nic”, jednak wydaje się być trochę za długa.