8 Wyposażenie pokładowi
sterowego, jeżeli długość ta jest większa. Jeżeli kształt dziobnicy powyżej tej wodnicy jest wklęsły, to dziobowy koniec długości wodnicy należy przyjąć w punkcie będącym rzutem pionowym na tę wodnicę najdalej ku rufie wysuniętego punktu zarysu dziobnicy leżącego powyżej tej wodnicy. Na statkach z przegłębieniem konstrukcyjnym długość tę należy mierzyć w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej. W przypadku statku o nietypowym kształcie dziobu lub rufy zasady określania długości L należy uzgodnić z PRS.
L0 - długość obliczeniowa statku [m] - odległość mierzona w płaszczyźnie letniej wodnicy ładunkowej od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego. Przyjęta wartość Lq powinna być jednak nie mniejsza niż 96% długości całkowitej kadłuba, mierzonej w płaszczyźnie letniej wodnicy ładunkowej Lw, lecz może nie przekraczać 97% tej długości. W przypadku statku o nietypowym kształcie dziobu lub rufy, zasady określania długości L0 należy uzgodnić z PRS.
Lw - długość letniej wodnicy ładunkowej [m] - odległość mierzona na tej wodnicy od przedniej krawędzi dziobnicy do punktu przecięcia się wodnicy z tylną krawędzią kosza rufowego (pawężą).
PD - pion dziobowy - linia pionowa w płaszczyźnie symetrii statku, przechodząca przez punkt przecięcia letniej wodnicy ładunkowej z przednią krawędzią dziobnicy. Dla statków o nietypowym kształcie dziobu położenie pionu dziobowego należy uzgodnić z PRS.
PP - płaszczyzna podstawowa - płaszczyzna pozioma przechodząca na owrężu przez górną krawędź stępki płaskiej lub punkt styku wewnętrznej powierzchni poszycia ze stępką belkową.
PR - pion rufowy - linia pionowa w płaszczyźnie symetrii statku, przechodząca przez punkt będący rufowym końcem długości Lq.
Re - granica plastyczności materiału [MPa] - patrz punkt 1.2.2 z Części IX - Materiały i spawanie.
T - zanurzenie [m] - pionowa odległość od płaszczyzny podstawowej do letniej wodnicy ładunkowej mierzona w płaszczyźnie owręża.
V - objętość konstrukcyjna [m3] - objętość bryły kadłuba statku wyznaczonej przez zewnętrzne krawędzie wręgów przy zanurzeniu T.
6 - współczynnik pełnotliwości kadłuba - określany wg wzoru: