348068756

O sporcie

p szi ^esław Michalski

Wśród nauczycieli wychowania fizycznego, wieloletnich trenerów sekcji spoiiowych Klubu Uczelnianego AZS, Atórzy w czerwcu 2001 roku odeszli na zasłużoną emeryturę, są Wiesław Badura i Janusz Mendiuk. W tym numerze przedstawiamy ich osiągnięcia sportowe. Prezentujemy takie sylwetki Lucjana Schimscheinera, czołowego koszykami klubu, podopiecznego trenera W. Baduiy, oraz utalentowanego lekkoatletę Przemysława Dragona, przedstawiciela młodego pokolenia

Wiesław Franciszek Badura urodził się 28 czerwca 1986 r. w Pozowicach w powiecie krakowskim. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego uczył w szkołach podstawowych nr 21, 31, 36 w Krakowie. Następnie rozpoczął studia w krakowskiej Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego, które ukończył w 1960 roku uzyskując tytuł magistra wychowania fizycznego na podstawie pracy Zasada poglądowości w nauczaniu wychowania fizycznego. Po studiach pracował przez rok jako nauczyciel wychowania fizycznego w Zakładzie Wychowawczym dla Dzieci Głuchych, a następnie w Szkole Podstawowej nr 91 w Nowej Hucie. Doceniając jego wysokie kwalifikacje zaproponowano mu prowadzenie zajęć z metodyki wychowania fizycznego w Studium Nauczycielskim nr 1 i 2 w Krakowie. W 1969 roku rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu w ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Pełnił w nim szereg odpowiedzialnych funkcji, rn. in. zastępcy kierownika Studium WFiS (1977-1982, 1984-1991) oraz kierownika Studium (1982-1984). W czasie swojej długoletniej pracy w Studium wiele uwagi poświęcał sprawcom wychowawczym młodzieży akademickiej, należał do tego grona pracowników, którym zależało na umasowieniu sportu wśród młodzieży. Sam zresztą w latach 1950-1954 zaczynał uprawiać sport w krakowskiej „Wiśle” pod kierunkiem znanego szkoleniowca lekkiej atletyki Włodzimierza Puzio, startując w biegach przez płotki i na średnich dystansach. W czasie pracy trenerskiej w Klubie Uczelnianym AZS wychował wielu zawodników piłki koszykowej i tenisa stołowego. Największe sukcesy pod jego kierunkiem odnieśli tenisiści stołowi zdobywając w’ Mistrzostwach Polski Wyższych Szkół Pedagogicznych i Filii Uniwersytetów srebrne medale w turnieju drużynowym (Kielce 1973) oraz akademickie mistrzostwo Krakowa w 1973 r.

Żona Barbara z zawodu farmaceutka, dwoje dzieci: córka Joanna i syn Paweł.

Janusz Mendiuk urodził się 22 lutego 1936 roku w^f Zborowie na byłych kresach wschodnich. Syn Eliasza Mend tuka, oficera Wojska Polskiego i Policji Państwowej, więźnia obozów w Ostaszkowie i Iwerze, rozstrzelanego w 1940 roku przez NKWD i pochowanego we wspólnej mogile w Miednoje. Szkołę podstawkową ukończył w' Miejscu Piastowym, naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Krośnie. Studia wyższe rozpoczął w 1956 roku na wydziale nauczycielskim krakowskiej Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego. Dyplom magistra wychowania fizycznego uzyskał 23 lutego 1961 roku na podstawie rozprawy' z antropologii Skoczność według wskaźnika Pingeta. Po ukończeniu studiów'

Wiesław' Franciszek Badura