59
Pracując na stanowisku asystenta, starszego asystenta, a następnie adiunkta i starszego wykładowcy S. Goldgart przez wiele lat pełniła funkcję opiekuna dwóch roczników na studiach zaocznych i stacjonarnych, opiekowała się studenckim Kołem Naukowym, prowadziła wykłady, ćwiczenia, zajęcia konwersa-toryjne z zakresu historii literatury rosyjskiej, teorii literatury, seminaria magisterskie, wypromowała około stu magistrów.
Po przejściu na emeryturę w 1988 roku S. Goldgart nadal aktywnie uczestniczyła w działalności dydaktycznej i naukowej Instytutu Filologii Rosyjskiej wygłaszając referaty na konferencjach naukowych, prowadząc zajęcia z zakresu historii literatury rosyjskiej, zachodnioeuropejskiej oraz kultury rosyjskiego obszaru językowego.
'lyle pokrótce o faktach, cyfrach i datach, które choć dużo odsłaniają, niewiele jednak mówią o osobowości. Stella Goldgart była i jest człowiekiem o nienagannym morale, niezwykle wrażliwym, życzliwym, bezkonfliktowym. Zawsze cieszyła się autorytetem zarówno wśród studentów, jak i wśród współpracowników. Wielu spośród tych ostatnich, w tym również piszący te słowa, zalicza się do grona Jej wychowanków. Dlatego również tą drogą pracownicy Instytutu Filologii Rosyjskiej, szczególnie zaś koledzy z Katedry Literatury Rosyjskiej, pragną podziękować Pani dr Stelli Goldgart za wieloletnią współpracę, pomoc i przyjaźń.
Fryderyk Listwan
Kazimierz Jaracz
W roku 2001 przypada jubileusz powołania kierunków technicznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w Krakowie.
W 1966 r. naukę rozpoczęli studenci kierunku ogólnozawodowego w dwu sekcjach: elektrycznej i mechanicznej. Kierunek ten miał przygotować nauczycieli przedmiotów zawodowych dla techników i zasadniczych szkół zawodowych. Rok później (1967) powstał kierunek wychowanie techniczne, który miał kształcić nauczycieli przedmiotów politechnicznych w liceach ogólnokształcących.
Obok trzech kierunków na studiach stacjonarnych: elektrycznego, mechanicznego i wychowania technicznego, zorganizowano 4-letnie studia zaoczne na tych samych kierunkach oraz 2-letnie studia magisterskie WT — dla absolwentów 3-letnich WSN-ów. Studia dzienne, początkowo 5-letnie, zostały w 1976 roku przekształcone w 4-letnie. W roku akademickim 1973/1974 utworzono zaoczne dwuletnie studia magisterskie dla czynnych nauczycieli, inżynierów elektryków i mechaników. Studia te poszerzono w 1982 roku. Utworzono bowiem 2-letnie zaoczne kierunki filialne w Stalowej Woli dla pracujących na tamtym terenie nauczycieli inżynierów elektryków i mechaników. Studia dzienne na kierunku elektrycznym i mechanicznym przestały funkcjonować w 1978.
W 1982 roku Instytut Techniki był jednostką prowadzącą studia magisterskie: dla inżynierów elektryków, inżynierów mechaników, w zakresie wychowania technicznego i wychowania plastycznego. Studia magisterskie dla inżynierów prowadzono do 1984 r. zarówno w Uczelni, jak i w jej filii w Stalowej Woli. Rok później usamodzielnił się Zakład Wychowania Plastycznego. Fakt ten przeżyliśmy z nutą żalu, bowiem funkcjonowanie tych dwóch kierunków: wychowania technicznego i wychowania plastycznego było harmonijne. Z tego okresu wymienić można wiele sympatycznych momentów, wspólnych działań i przedsięwzięć. Niedaleko jest bowiem sztuka od techniki.