357503125

Wprowadzenie

Jak i co mam dziś pisać o SW? Kiedy przed 28 laty kiełkowały w naszych głowach i rozmowach pomysły wyjścia z ram konspiracji związkowej i budowy czegoś głębszego, byliśmy pełni wątpliwości. Jaki kształt i formę zaproponować? Jaką nazwę i symbolikę wymyślić? Tworzymy coś odrębnego, swą aktywność przenosimy z podziemnej „Solidarności” na Solidarność Walczącą. Czy postępujemy słusznie? A jeśli nasze zamiary spalą na panewce? Jeśli niczego nie zbudujemy, a jedynie osłabimy to w co aktualnie jesteśmy zaangażowani? Takie i podobne pytania stawialiśmy sobie wówczas.

Te początki były najtrudniejsze, obarczone największą niepewnością. Kilku moich bliskich konspiracyjnych przyjaciół pozostało przy Związku. Najmłodszy założyciel Solidarności Walczącej, jeden z najofiarniejszych „Jacuś” (Cezary Lesisz), student który zarządzał rozdziałem matryc z redakcji do punktów drukarskich był urzeczony przejrzystością sposobu oddzielenia się struktury SW od konspiracyjnych struktur związkowych. Każdy punkt druku otrzymał komplety matryc pisma związkowego „Z Dnia na Dzień” i pierwszego numeru „Solidarności Walczącej”. Od woli i chęci drukarzy zależało czy zechcą drukować jedną czy obie gazetki, i czy przy kolejnej dostawie zamówią kolejny numer „SW”.

Zwracam na to uwagę, żeby podkreślić, że nie my sami założyciele SW, nie tych kilkanaście osób stworzyło naszą Organizację. Pozytywny odzew dziesiątek drukarzy i kolporterów, a wkrótce potem setek i tysięcy demonstrantów, którzy po naszym skromnym wezwaniu do złożenia kwiatów, w półrocze wprowadzenia stanu wojennego 13 czerwca 1982, pod tablicą „Solidarności” przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu walczyli z oddziałami ZOMO na pl. Pereca - dopiero to upewniło nas, że na SW jest miejsce i zapotrzebowanie w narodzie.

Tak rozpoczynała się nasza wspólna poważna, wielka przygoda czynnego uczestniczenia w grze o Polskę. Sama SW zhierarchizowana, a zarazem spontaniczna struktura, którą kształtowaliśmy ideowo i programowo, którą poszerzaliśmy terytorialnie; sama ona kształtowała nasze osobiste losy, nasze charaktery, nasze społeczne i polityczne myślenie.

Czy byliśmy groźni dla reżimu? W przetrzebionych archiwach Instytutu Pamięci Narodowej zachował się dokument z 30 stycznia 1986r. Opracowany przez Biuro Studiów SB MSW przy udziale WUSW we Wrocławiu, „ Ramowy