zmniejsza Odporność termiczną polimeru, ze względu na łatwość odszczepienia chlorowodoru HC1 (początek w » 200°C).
Odporne są związki całkowicie chlorowcowane.
b) podstawienie grupy CH) w miejsce wodoru obniża stabilność termiczną, np. w polipropylenie,
c) obniżenie stabilności polimeru występuje też na skutek wprowadzenia do łańcucha
dużych grup bocznych np. benzylowych, w polistyrenie,
d) pierścień benzenowy w łańcuchu głównym polimeru powoduje wzrost stabilności termicznej np. w polibenzylu. Wzrost termostabilności zachodzi dzięki rezonansowi pierścieni grup wprowadzonych do łańcucha,
e) sieciowanie podnosi termostabilność polimeru, np. poliwinylobenzenu,
f) obecność tlenu w łańcuchu wpływa na obniżenie temperatury rozkładu polimeru, np. politlenku etylenu,
g) wysoki ciężar cząsteczkowy wzmacnia stabilność termiczną polimerów, ale np. dla niektórych poliamidów (nylonu) - wzrost ciężaru powoduje spadek stabilności,
h) obecność zanieczyszczeń w polimerze obniża jego odporność termiczną.
2. Spalanie tworzyw sztucznych
Spalanie tworzyw sztucznych to proces, który obejmuje wiele przemian fizycznych i chemicznych.
Wyróżnia się trzy podstawowe etapy spalania. Pod wpływem ciepła następuje:
a. ogrzewanie materiału,
b. rozkład termiczny - piroliza,
c. zapalenie
ad. 2a) Ogrzewanie materiału
Pod wpływem działającego ciepła tworzywa sztuczne ulegają różnym przemianom: mięknięciu, topnieniu lub rozkładowi z wytworzeniem warstwy węgla. Kolejność tych procesów, poprzedzających wytwarzanie fazy lotnej, zależy od właściwości tworzyw (rys. 1.)