zmniejsza Odporność termiczną polimeru, ze względu na łatwość odszczepienia chlorowodoru HC1 (początek w » 200°C).

Odporne są związki całkowicie chlorowcowane.

b)    podstawienie grupy CH) w miejsce wodoru obniża stabilność termiczną, np. w polipropylenie,

c)    obniżenie stabilności polimeru występuje też na skutek wprowadzenia do łańcucha

dużych grup bocznych np. benzylowych, w polistyrenie,

d)    pierścień benzenowy w łańcuchu głównym polimeru powoduje wzrost stabilności termicznej np. w polibenzylu. Wzrost termostabilności zachodzi dzięki rezonansowi pierścieni grup wprowadzonych do łańcucha,

e)    sieciowanie podnosi termostabilność polimeru, np. poliwinylobenzenu,

f)    obecność tlenu w łańcuchu wpływa na obniżenie temperatury rozkładu polimeru, np. politlenku etylenu,

g)    wysoki ciężar cząsteczkowy wzmacnia stabilność termiczną polimerów, ale np. dla niektórych poliamidów (nylonu) - wzrost ciężaru powoduje spadek stabilności,

h)    obecność zanieczyszczeń w polimerze obniża jego odporność termiczną.

2. Spalanie tworzyw sztucznych

Spalanie tworzyw sztucznych to proces, który obejmuje wiele przemian fizycznych i chemicznych.

Wyróżnia się trzy podstawowe etapy spalania. Pod wpływem ciepła następuje:

a.    ogrzewanie materiału,

b.    rozkład termiczny - piroliza,

c.    zapalenie

ad. 2a) Ogrzewanie materiału

Pod wpływem działającego ciepła tworzywa sztuczne ulegają różnym przemianom: mięknięciu, topnieniu lub rozkładowi z wytworzeniem warstwy węgla. Kolejność tych procesów, poprzedzających wytwarzanie fazy lotnej, zależy od właściwości tworzyw (rys. 1.)