a więc na katodzie wydziela się wodór, na anodzie tlen oraz jony wodorowe. Aniony SO42' nie uczestniczą w reakcjach elektrodowych.
W tym przypadku dla przestrzeni katodowej:
AK.=Q--JL AK =-■£- (II.2.14)
z.F z.F " |z_|f
a dla przestrzeni anodowej:
z+F z+F \z_\F
Natomiast zależność (II.2.9) pokazująca warunek elektroobojętności roztworu, wygląda tutaj następująco:
AA+ = 2- AA. AK~ = 2-AK. (II. 2.16)
Podczas wyznaczania liczb przenoszenia metodą Hittorfa, zakłada się, że woda podczas elektrolizy jest nieruchoma. Jednakże jony są w roztworach solwatowane, a zatem podczas wędrówki w roztworze przenoszą ze sobą cząsteczki wody. Zjawisko to prowadzi do zmiany stężeń i wpływa na wartość mierzonych „pozornych” liczb przenoszenia.
Wprowadzając odpowiednie poprawki można uzyskać tzw. prawdziwe liczby przenoszenia. II.3. Metoda ruchomej granicy faz
W metodzie tej obserwuje się przesuwanie granicy zetknięcia roztworów, wędrującej w polu elektrycznym (Rys. II.3.1).
©
©
Rys. II. 3.1. Ilustracja metody ruchomej granicy faz.
10