3617207550

2

Dr inż. Krzysztof Rzymkowski

Od ukończenia Politechniki Warszawskiej związany z techniką jądrową. (Zakład Doświadczalny Biura Urządzeń Techniki Jądrowej - później POLON, Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej, Comitato Nazionale per 1’Enegia Nucleare Centro Ricerche della Casaccia, Instytut Badań Jądrowych Świerk oraz PAA). Przez 15 lat był inspektorem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Jego rejonem inspekcyjnym był tzw. daleki wschód (Department of Safeguards Operation A), a w szczególności Japonia (w której sumując okresy inspekcji spędził 5 lat), Korea Północna, Indonezja. Aktualnie jest sekretarzem generalnym SEREN Stowarzyszenia Ekologów na Rzecz Energii Nuklearnej oraz redaktorem naczelnymi Kwartalnika EKOATOM

Muzeum techniki w Tamioce (miejscowośćpomiędzy elektrowniami Fukishima Daiichi i Daini z kopii) fasady domu narodzin M. Curie- Skłodowskiej ze Starego miasta w Warszawie)

1. Wstęp

Obecnie energetyka jądrowa (łącznie około 440 pracujących reaktorów, kolejnych 60 w budowie) pokrywa 16% rosnącego światowego zapotrzebowania na energię elektryczną. Stosowane nowoczesne rozwiązania technologiczne zapewniają większą niezawodność, opłacalność, bezpieczeństwo ludności i lepszą ochronę środowiska. Nie ma też w dającej się przewidzieć przyszłości zagrożenia wyczerpania się zapasów paliwa jądrowego. Te fakty, jak również dłuższy okres braku poważniejszych incydentów sprawił, że dotychczas świadomość społeczna i akceptacja tego sposobu pozyskiwania energii rosła.

Katastrofa elektrowni jądrowej Fukushima w Japonii, spowodowana falą tsunami, stała się początkiem szerokiej dyskusji o bezpieczeństwie energetyki jądrowej ze szczególnym uwzględnieniem sprawdzenia stosowanych i planowanych rozwiązań technicznych, opłacalności, perspektywach dalszego jej rozwoju. Podejmowano też temat ochrony środowiska, m.in. z punktu widzenia tzw. idei zrównoważonego rozwoju, zakładającej oszczędną gospodarkę zasobami naturalnymi. Analiza przyczyn katastrofy w elektrowni w Japonii, zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych, wymagań bezpieczeństwa i wdrażania procedur działań awaryjnych rozpoczęła się niemal zaraz po trzęsieniu ziemi i będzie jeszcze długo przedmiotem rozważań i wszechstronnych badań organizacji międzynarodowych, ośrodków badawczych, a przede wszystkim konstruktorów reaktorów.