96
Materiały Sprawozdawcze Uniwersytetu
ciem wieku emerytalnego przez prof. dr Jerzego Kulczyckiego w 1970 r. oraz stopniowym przechodzeniem na etaty adiunktów i asystentów naszych stażystów i doktorantów: Michała Gawlikowskiego w 1970 r., Michała Pietrzykowskiego w 1972 r. i Piotra Bielińskiego w 1973 r. (a więc już poza okresem sprawozdawczym).
U schyłku r. akad. 1971/72 personel Katedry Archeologii Śródziemnomorskiej przedstawiał się jak następuje:
Kierownik Katedry prof. dr Kazimierz Michałowski (egiptologia, nubiologia, archeologia klasyczna), prof. dr Kazimierz Majewski (historia kultury materialnej w starożytności, kultura egejska, archeologia Mezji Dolnej), prof. dr Anna Sadurska (archeologia rzymska, sztuka Palmyry, epigrafika łacińska), doc. dr hab. Ludwika Press (kultura egejska, historia kultury materialnej, archeologia Mezji Dolnej), doc. dr hab. Zofia Sztetyłło (archeologia nadczarnomorska, epigrafika ceramiki), adiunkt dr hab. Jadwiga Kubińska (epigrafika grecka, nubiologia), adiunkt dr Barbara Gąssowska (sztuka grecka, historia archeologii klasycznej), adiunkt dr Michał Gawlikowski (archeologia starożytnego Wschodu, archeologia i epigrafika palmy-reńska), starszy inżynier mgr Maria Krogulska (archeologia starożytnego Wschodu, repetytoria dla studentów cudzoziemskich, organizacja dydaktyki, zakupy dla Stacji), prac. nauk.-techn. Waldemar Szubert (wykopaliska w Novae), doktorant — mgr Michał Pietrzykowski, stażysta — mgr Piotr Bieliński, dr Alina Drozdowicz (bibliotekarstwo w niepełnym wymiarze godzin), mgr Maria Oleszkiewicz (biblioteka), fotograf dypl. — Andrzej Bodytko (pracownia fotograficzna), Anna Zientara — woźna.
Z dniem 1 października 1972 r. Kazimierz Michałowski, założyciel Katedry i jej kierownik przez lat bez mała 40, przeszedł na emeryturę (zatrzymując kierownictwo Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej UW w Kairze). Niewątpliwie było to zamknięcie jakiejś epoki w historii Katedry. Piszę te słowa w grudniu 1973 r. Porównanie tych dwóch dat niech wyjaśni zamknięcie okresu sprawozdawczego o rok wcześniej, niż mogłabym to uczynić, a także błędy i przeoczenia nieuchronne przy nadmiernym zbliżeniu do przedmiotu rozważań.