3624817580

Budynki Uczelni

posiedzenie Senatu, upamiętniające kolejną rocznicę założenia Uczelni. 2 września 1946 r. odbyło się pożegnalne zebranie rady pedagogicznej Państwowego Pedagogium. Podjęto wówczas ostatnie decyzje związane z przekazaniem majątku następcy, czyli PWSP. Dnia 24IX 1946 r. Ministerstwo Oświaty ogłosiło w „Dzienniku Ustaw” utworzenie PWSP w Krakowie. 1 października 1946 r. w Warszawie mianowano pierwsze władze krakowskiej uczelni. PWSP przejęła po PP nieruchomości, pomoce naukowe, księgozbiór, część kadry nauczycielskiej oraz jeden rocznik studentów. Na czele PWSP stał (wówczas jeszcze dyrektor) Stefan Szuman, a jego zastępcą był Stanisław Skalski. Kierownikami sekcji (czyli późniejszych wydziałów) byli: prof. Stanisław Pigoń, historyk literatury kierujący Sekcją Polonistycz-no-Historyczną oraz Sekcją Polonistyczno-Este-tyczną oraz prof. Franciszek Bieda - paleontolog, kierujący Sekcją Przyrodniczo-Geograficzną. Uczelnia zatrudniała 45 pracowników (etatowych, kontraktowych i na pracach zleconych) oraz kształciła 98 studentów. Dnia 25 X 1946 r. odbyła się inauguracja I roku akademickiego

Dzieje i dynamiczny rozwój szkoły już przedstawiały inne teksty „Konspektu” oraz publikacje książkowe związane z jubileuszami Uczelni. Celem poniższej prezentacji jest opis wszelkich obiektów będących miejscem pracy, nauki i wypoczynku naszej społeczności akademickiej. Część absolwentów wiązała się z Uczelnią na długie lata, dla nich niniejszy przegląd będzie mieć charakter wspom-nieniowo-sentymentalny Dla innych czytelników pisma oraz obecnej generacji studentów przegląd ma charakter historyczno-poznawczy. Dla regionalistów oraz historyków oświaty - charakter źródłowy. Dla autorów opisu jest to jeden ze sposobów udokumentowania obecności najstarszej uczelni pedagogicznej rozwijającej się w sąsiedztwie najstarszego polskiego uniwersytetu.

Miejsca pracy i nauki

Administracja, dydaktyka i prace badawcze realizowane były w 8 budynkach oraz, w latach

1950-1993, w podnajmowanych salach wykładowych w 6 innych gmachach. Obecnie Uczelnia, oprócz 6 własnych budynków dydaktycznych, posiada również 2 dodatkowe obiekty specjalne (obserwatorium astronomiczne i krytą pływalnię), oczekuje jednocześnie na rozpoczęcie prac budowlanych, związanych z dwoma kolejnymi obiektami. Prezentowaną lokalizację budynków i sal uszeregowaliśmy chronologicznie - według dat pozyskiwania kolejnych pomieszczeń przeznaczonych na cele biurowe i wykładowe.

Budynki WSP

Straszewskiego 22 (lata: 1946-1974). Od 103 lat obiekt wciąż służy edukacji. Do 1939 r. kształcili się w nim nauczyciele na poziomie pomaturalnym, od 10 września 1939 r. zajęty był przez jednostkę Waffen-SS, od lutego 1945 do września 1946 r. służył ponownie Państwowemu Pedagogium. Przez kolejnych 28 lat (1946-1974) gmach byl pod zarządem uczelni. Najpierw PWSP, od 1953 r. WSP, od 1973 r. WSP im. KRN. W październiku 1974 r., po przeniesieniu ostatniego zewnętrznego magazynu Biblioteki Głównej do nowego gmachu WSP w Brono-wicach (i wywiezieniu 20 tys. vol. książek WSP oraz 20 tys. vol. przejętych po zlikwidowanym w 1970 r. I SN) - gmach został przekazany Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Wcześniejsze sąsiedztwo z Alma Mater (50 metrów od rektoratu UJ) przeszło do historii...

W 1946 r. Uczelnia zajmowała 54 pomieszczenia na 1 piętrze (parter zajmowało przedszkole, II piętro - szkoła ćwiczeń). Oficyna wymagała odbudowy po pożarze wywołanym przez ewakuujące się oddziały wojsk niemieckich. W la-tach 1947-1950 odbudowano skrzydło gmachu, 105 zlokalizowano tam aulę, bibliotekę i kolejne sale wykładowe. Powierzchnia 2757 m² wykorzystywana była przez rektorat, kwesturę, organizacje polityczne, społeczne oraz studenckie, dziekanaty, Wydział Studiów Zaocznych oraz Studium Wojskowe. Okresowo mieściły się tam także specjalizacje i kierunki takie jak: marksizm i leni-

Konspekt nr 1/2006 (25)