LISTOPAD
PRZEGLĄD TELETECHNICZNY. 1938 R., ZESZYT 11.
361
kablach kwalifikuje je jako korzystny ze względów gospodarczych produkt eksportowy. To też już w roku 1934—35 polski przemysł kablowy eksportuje po raz pierwszy kable prądu ulnego do Jugosławii, ula Zarządu Kolei Jugosłowiańskich, w ramach umowy kompensacyjnej za dostawę tytoniu dla Polski.
Dostarczone do Jugosławii kable zyskały uznanie odbiorców ze względu na swą wysoką jakość. Niestety, późniejsze umowy kompensacyjne polsko-jugosłowiańskie nie uwzględniały w dostatecznym stopniu eksportu kabli, to też dostawy eksportowe w następnych latach uległy przerwie.
Z końcem roku 1937 cztery fabryki kabli: Kabel Polski S. A., Fabryka Kabli S. A., Warszawska Wytwórnia Kabli S. A., oraz Polskie Fabryki Kabli i Walc. Miedzi S. A., utworzyły wspólną organizację pod firmą „Towarzystwo dla Eksportu Kabli i Przewodów” Sp. z o. o., której zadaniem jest badanie możliwości eksportowych przemysłu kablowego, oraz wykonywanie eksportu kabli i przewodów elektrycznych.
Badanie możliwości eksportowych przemysłu kablowego w Polsce wykazało, iż pod względem technicznym moglibyśmy sprostać konkurencji fabryk zagranicznych, posiadamy bowiem cztery nowocześnie urządzone fabryki kabli i przewodów, zaś pod względem surowców nie znajdujemy się w gorszym położeniu niż n. p. Niemcy lub Czechosłowacja, eksportujący masowo kable i przewody elektryczne. Pozostaje jednak kwestja cen i kredytów. W zdobywaniu rynków zagranicznych napotyka się na bardzo ostrą walkę konkurencyjną, operującą bardzo niskimi cenami i długoterminowymi kredytami. Szczególnie groźnymi konkurentami okazują się niemieckie fabryki kablowe, które, wspomagane przez rząd niemiecki bardzo wysokimi premiami eksportowymi, oferować mogą kable poniżej kosztów własnych. Rząd niemiecki uważa bowiem, iż eksport kabli i przewodów elektrycznych toruje drogę eksportowi innych artykułów elektrotechnicznych i z tego powodu udziela mu specjalnie wydatnego poparcia finansowego. Mimo ciężkiej walki konkurencyjnej, krajowe fabryki kabli uzyskały w roku bieżącym pierwsze zamówienie eksportowe dla Ministerstwa Poczt, Telegrafów i Telefonów w Jugosławii, na dostawę kabli do budowy sieci telefonicznych miejskich w Nowym Sadzie, w Serajewie i w Lublanie. Równocześnie fabryka „Kabel Polski” S. A. w' Bydgoszczy wykonuje poważną dostawę kabli oponowych górniczych, konstrukcji polskiej, dla Państwowych Kopalni Węgla w Pernik w Bułgarii. W ostatnich tygodniach, polski przemysł kablowy uzyskał pierwsze zamówienia na dostawrę kabli silnoprądowych do Argentyny i Urugwaju.
Na rozwój przemysłu kablowego w Polsce dodatni wypływ wywiera harmonijna współpraca czterech fabryk kabli w zakresie zagadnień technicznych i gospodarczych. Zagadnienia te rozpatrywane są wspólnie na terenie „Biura Ewidencyjnego Polskich Fabryk Kabli Ziemnych”, Sp. z o. o., które utworzone zostało już w początkach kształtowania się przemysłu kablow ego w Polsce. W Biurze Ewidencyjnym uzgadniane są sprawy komercjalne, techniczne i fabrykacyjne, odnoszące się do dostaw wykonywanych przez fabryki kabli. Zamówienia na dostawy kabli ziemnych rozdzielane są tutaj pod kątem widzenia jaknajlepszego obsłużenia klienta i równego stanu zatrudnienia poszczególnych fabryk.
Rozw^ój przemysłu kablowego ułatwiły znakomicie prace normalizacyjne. Kable teletechniczne stosowane przez Ministerstwo Poczt i Telegrafów ujęte są w normy wydane przez Ministerstwo Poczt i Telegrafów, określające szczegółowo budowę i własności kabli. Wydane zostały również przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich przepisy na budowę kabli prądu silnego, kabli sygnalizacyjnych kolejowych oraz przewrodów izolowanych. Wszystkie powyższe prace normalizacyjne dokonane zostały przy współudziale przemysłu kablowego. Ścisła współpraca fabryk, tak między sobą jako też z najpoważniejszymi odbiorcami, dała dotychczas jaknaj lepsze wyniki i przyczyni się niewątpliwie do dalszego rozwroju przemysłu kablowego.
Inż. W. ZIEMBIŃSKI.
Trudne warunki, w jakich rozpoczynało sw'ój byt szkolnictwa zawodowe w Polsce odrodzonej wywołane były tym, że państwra zaborcze nie dbały o rozwój tego szkolnictwa na ziemiach polskich i nieliczne szkoły, które w Polsce powstały przed wojną światowrą, zawdzięczały swoje istnienie przeważnie inicjatywie społecznej lub prywatnej. W dziale elektrotechniki kształcenie zapoczątkowane zostało wdaściwrie w' Polsce dopiero po wojnie, przy czym średnie szkoły techniczne zawodowe, zarówno państwowe jak i prywatne, uruchomione w' chwili odzyskania niepodległości, w programach swoich albo wcale nie posiadały przedmiotów z zakresu techniki prądów słabych, albo też uwzględniały je w ramach bardzo szczupłych.