Zintegrowane systemy wytwarzania to zorganizowane układy wzajemnie powiązanych czynników produkcji wspomagane z wykorzystaniem integratorów (najczęściej systemów komputerowych) w celu uzyskania produkcji o optymalnej jakości, dostosowanej do wymogów rynkowych, realizowanej przy optymalnym wykorzystaniu zasobów produkcyjnych. Integracja w celu uzyskania większej wartości dodanej i unikania niedopasowania do oczekiwań odbiorców jest determinowana przede wszystkim złożonością współczesnych procesów produkcyjnych i produktów.
Proces produkcyjny w ujęciu organizacyjnym - to zespół uporządkowanych, powiązanych ze sobą kolejnych procesów pracy i procesów naturalnych potrzebnych do wykonania wyrobu. Podstawową częścią procesu produkcyjnego jest proces technologiczny, który obejmuje cykl działań, w trakcie których następuje zmiana właściwości przetwarzanych materiałów. Ogólne cechy procesu wytwórczego, które uzasadniają integracje różnych jego części, to m.in.:
- celowość - proces produkcyjny musi być zaprojektowany i zorganizowany dla realizacji określonego celu pojedynczego lub grupy celów, przy czym te cele mogą się zmieniać,
- dynamika - proces produkcyjny przebiega w warunkach zmienności charakterystyk ilościowych i jakościowych, zasileń materialnych, energetycznych i informacyjnych, co świadczy o dynamicznym charakterze warunków jego funkcjonowania,
- ekonomiczność - proces produkcyjny powinien przebiegać przy maksymalizacji efektu produkcyjnego w warunkach limitowanych zasileń w czynniki produkcji lub przy założeniu uzyskania określonego użytecznego efektu produkcyjnego w warunkach minimalizacji zasileń w czynniki produkcji (zasada gospodarności) (Durlik 1995; Szymonik2012).
Rozpatrując organizację poszczególnych procesów produkcyjnych, trzeba pamiętać również o koordynacji ich przebiegu w nawiązaniu do innych, które mają z nimi jakikolwiek związek. Procesy mogą być zróżnicowane pod względem liczby operacji oraz wzajemnych relacji między nimi. Podstawą sprawnego