Wydajność pracy i koszt jednostkowy pozyskiwania drewna w wybranych rębniach 45
9,09 CAD/m3. Mniejszy koszt w rębni częściowej osiągnięto zapewne dzięki większej miąższości drzew.
W Niemczech przeprowadzono badania procesów technologicznych pozyskiwania drewna z uwzględnieniem jednochwytakowego harwestera na podwoziu gąsienicowym (IMPEX 1650 T KÓNIGSTIGER) w rębni, którą można określić jako przerębową bądź częściową, w drzewostanie mieszanym z udziałem buka, świerka i jodły (BACHER 2001). Miąższość ścinanych drzew wynosiła średnio około 0,8 m3. Szlaki operacyjne wyznaczono w odstępie 40 m. Drzewa rosnące poza zasięgiem harwestera zostały wcześniej ścięte i dociągnięte do szlaków. Na pasach drzewostanu przylegających do szlaków wyróżniono dwa warianty przygotowania drzew do zastosowania harwestera: w pierwszym dokonano cylindrowania drzew w szyi korzeniowej, w drugim wykonano ścinkę drzew pilarką. W pierwszym przypadku harwester dokonywał ścinki części drzew oraz okrzesywania i wyróbki wszystkich drzew (łącznie z uprzednio ściętymi pilarką i dociągniętymi do szlaków), w drugim tylko okrzesywał i prowadził wyróbkę drewna. W procesie tradycyjnym ścinkę, okrzesywanie i wyróbkę drewna wykonano pilarką. W każdym procesie do zrywki zastosowano forwarder. Koszty ścinki, okrzesywania, wyróbki i zrywki wyniosły: w procesie z użyciem harwestera 35,60-36,00 DM/m3 (w tym zrywka - 12,30 DM/m3), w procesie tradycyjnym - 44,10 DM/m3 (w tym zrywka 23,90 DM/m3).
W Szwecji porównano zastosowanie harwestera (FMG 1870) przy ścince i wyróbce drewna w rębni zupełnej i częściowej w litym drzewostanie świerkowym (ELIASSON in. 2000). Koszt ścinki i wyróbki drewna harwesterem w rębni częściowej był o 11-13% większy niż na zrębie zupełnym. GLÓDE i SlKSTRÓM (2001), w rębni częściowej, w drzewostanie świerkowym, porównali dwa sposoby ścinki i wyróbki drewna harwesterem jednochwy takowym, pod względem wydajności pracy i kosztów. Pierwszy sposób miał na celu większą ochronę podrostów i polegał na obalaniu drzew w stronę szlaku operacyjnego z odcinaniem ich wierzchołków na szlak, pod koła harwestera. W drugim prowadzono wyróbkę na pasach drzewostanu przylegających do szlaku. W pierwszym przypadku wydajność pracy wyniosła 26,1 m3/godz., a koszt 27,2 SEK/m3, w drugim, wydajność - 27,4 m3/godz., a koszt - 25,9 SEK/m3.
W byłym ZSRR przeprowadzono badania wydajności pracy w rębni zupełnej i częściowej przy ścince i wyróbce drewna pilarką w drzewostanach sosnowych (WORONKOW i in. 1977). Wydajność pracy drwala na 8 godzin wyniosła: 12,6 m3 na zrębie zupełnym, 13,2 m3 w mocnej rębni częściowej (usuwanie 40-45% zapasu) i 12,2 m3 w słabej rębni częściowej (usuwanie 25-30% zapasu). Autorzy stwierdzili, że stosowanie rębni częściowej zamiast zupełnej nie wpływa znacząco na wydajność pracy. Konieczne jest uzupełnienie, że przeciętna miąższość strzały wyniosła: na zrębie zupełnym 0,46 m3, w mocnej rębni częściowej 0,71 m3, w słabej rębni częściowej 0,77 m3, na co autorzy publikacji nie zwrócili uwagi.