3574671605

LISTOPAD

PRZEGLĄD TELETECHNICZNY. 1938 R., ZESZYT 11.

381

Rozprowadzenie przewodów zasilających centralę międzymiastową; dopuszczono spadek napięcia 2.5 V przy napięciu zasilającym centralę 24 V. Sala maszyn. Tablica rozdzielcza główna. Opis prostownika stykowego 600 A; składowa zmienna po wyfiltrowaniu wynosi do 20 mi li woltów i prostownik służy do zasilania bezpośredniego. Podane są również koszty poszczególnych pozycyj wykonanej pracy.

0    pewnym zastosowaniu wybieraków elektromagnetycznych. K.

A. Pietriszczew i M. Z. Szupta, I. E. S. T., Ńr. 8-9, 61, 38.

Autorzy omawiają prawdopodobieństwo przypadkowego trafienia na szyfr wywoławczy przy pewnym systemie selektorowym.

Techniczno gospodarcze uzasadnienie celowości stosowania centralek grupowych dla abonentów mało mówiących. B. S. Liwszyc i M. A. Gołubiew, T. S., Nr. 7-8, 30, 38. Systemy centralek grupowych do 20 abonentów, opracowane w Rosji. Obliczenie potrzebnej liczby linij pomiędzy centralą główną a centralką grupową przy pewnych założeniach ruchu

1    stratach 1%. Uzasadnienie gospodarcze celowości stosowania centralek grupowych. Porównanie sowieckich systemów centralek grupowych.

Połączenia pomiędzy miejskimi centralami automatycznymi a abonenckimi centralkami automatycznymi i ręcznymi. S. S. Kozłow, T. S., Nr. 7-8, 37, 38.

Na podstawie analizy trafiku autor dowodzi, że przy dużych obciążeniach linij połączeniowych do centralek abonenckich nie jest celowe łączenie tych linij z liniami abonentów zwykłych; przy ruchu powyżej 30 rm w godzinie największego ruchu linie przyjściowe z centralek abonenckich powinny być łączone wprost na wybieraki grupowe, z pominięciem szukaczy. Autor proponuje, by grupa PBX (450 linij czynnych) zajmowała 7 stojaków i otrzymywała przeszło 400 wybieraków liniowych; w przypadku gdy centralka abonencka ma powyżej 19 linij wxhodzących, należy zdaniem autora, przecinać ramy wielokro-cia wybieraków liniowych, a nie dawać dwóch różnych numerów.

Próba zasilania centrali automatycznej z prostownika rtęciowego bez buforowej baterii akumulatorowej. B. A. Piontkowskij, T. S., Nr. 7-8, 61, 38.

Przy prostowniku rtęciowym trójfazowym, dającym 49,5 V przy obciążeniu 37 A, otrzymano napięcie psofometryczne szumu 13,6 m V; filtr składał się z dławika 9 mH i kondensatorów elektrolitycznych 6 000 mikrofaradów.

Uziemienia. M. J. Kostiukow, T. S., Nr. 7-8, 63, 38.

Opór właściwy gleby. Metody wykonywania uziemień stacyjnych i obliczenie teoretyczne ich oporów. Normy na opór uziemień: telegraf—2 omy przy aparatach szybkobieżnych, 5 omów przy zwykłych; centrale automatyczne, wchodzące w skład sieci okręgowej lub miejskiej — 1 om; centrale automatyczne odosobnione i centrale ręczne — 5 omów; uziemienie ekranów — 5 omów; przełącznice, skrzynki kablowe —5 omów; na słupach — 100 omów. Pomiary oporu uziemień.

Nowa centrala międzymiastowa w Birmingham. F. Ritter, T. F. T., Nr. 9, 347, 38.

Opis now-ej centrali, zawierającej ogółem 367 stanowisk roboczych; w jednym rzędzie stoją 102 stanowiska. Opis ogranicza się do informacyj ogólnych i danych cyfrowych.

30-lecie central automatycznych w Niemczech. J. Lennertz, T. F. T., Nr. 9, 353, 38.

Krótki rys rozwoju telefonii automatycznej w Niemczech.

Mała centralka abonencka automatyczna typu 17 afc. W. Pfister, T. P.. Nr. 18, 281, 38.

Ogólny opis nowych modeli centralek niemieckich na 1 linię miejską i 4 — 9 aparatów wewnętrznych, z jednym lub dw-oma zespołami połączeniowymi.

Maszynka dzwonkowa i sygnałowa w centralkach abonenckich automatycznych. W. Pfister. T. I\, Nr. 18, 284, 38 Opis maszynki, stosowanej w' Niemczech, o mocy 2,5 VA.

LINIE TELEFONICZNE.

Zakłócenia powstałe przy przenoszeniu mowy poprzez linie telefoniczne. W. Wild (streszczenie), Prz. Ł., Nr. 9. 709, 38.

Metoda wyznaczania miejsca uszkodzenia o stosunkowo wysokim oporze izolacji. W. Hector, T. F. T., Nr. 9, 327, 38. Pęknięcia płaszcza ołowianego są niekiedy powodem stopniowego pogarszania się izolacji, która jednak przez długi okres

czasu utrzymuje się na poziomie 100 — 1 OOOmegomów. Zwykłe metody pomiarowe (Varley i Murray) nie pozwalają określić miejsca takiego uszkodzenia. Autor podaje metodę mostkowy dającą błąd rzędu 1%.

Badania nad ochroną przed korozją konstrukcyj żelaznych w studzienkach kablowych. H. Bender, T. F. T., Nr. 9, 332, 38.

Wyniki badań nad warunkami klimatycznymi w berlińskich studzienkach kablowych; omówienie przedsięwziętych środków zwalczania korozji.

Transmisja prądów bardzo wysokich częstotliwości po walcowych przewodnikach i nieprzewodnikach. H. W. Droste, T. F. T., Nr. 9, 337, 38.

Zebranie komisyj technicznych Międzynarodowego Komitetu Doradczego Telefonicznego (C. C. I. F.) w Oslo. H. Bor-nemann i C. A. Hartmann, T. F. T., Nr. 9, 351, 38. Ochrona urządzeń teletechnicznych przed oddziaływaniem prądu silnego i przed korozją. Program sieci europejskiej klasyfikacje central; przesyłane pasmo; tłumienie skuteczne; poziom szmerów; opór pozorny obowodów. Telefonia nośna. Sygnalizacja prądami akustycznymi i wybieranie zdalne. Obwody do transmisyj radiowych. Przyrząd do pomiaru poziomu szumu w pokoju. Aparaty telefoniczne. Jakość porozumienia.

Oszczędność ołowiu przy rozbudowach sieci kablowych. H.

Musiolik. T. P.. Nr. 17, 257, 38.

Autor dow-odzi, że należy przy rozbudowie sieci kablowych kłaść nowe kable o potrzebnej w danym kierunku ilości par i wycofywać kable stare, motywując to przede wszystkim względami na oszczędność ołowiu.

RADIO.

O odbiorze fal krótkich grotach Ojcowa. Kilka uwag dotyczących podziemnej radiokomunikacji w związku z treścią obrad I Międzynarodowego Kongresu Fal Krótkich w Fizyce. Biologii i Medycynie w Wiedniu. D. Doborzyński, P. R., Nr. 19-20, 107, 38.

Modulacja i modulatory w niemieckich radiostacjach nadawczych. A. Smoliński, P. R., Nr. 19-20, 109, 38.

Bezszumna pentoda-selektoda. A. Launberg, P. R., Nr. 19-20, 112, 38.

Pomiar anten radiofonicznych przy• wysokich częstotliwościach D. B. Sinclair, A. P. T. T., Nr. 9, 810, 38.

Radioodbiorniki z klawiaturą. A. Horowitz i J. A. van Lam-meren, Ph. T. R., Nr. 9, 257, 38.

Nowa lampa mieszająca. J. L. H. Jonker i A. J. W. M. van Overbeck, Ph. T. R., Nr. 9, 271, 38.

Niektóre pomiary dynamiczne ruchu elektronów w lampach wie-losiatkowych. M. J. O. Strutt i A. van der ZicI, E. N. T., Nr. 9, 277, 38.

Możliwości stworzenia dwóch torów telekomunikacyjnych przy jednej fali nośnej. S. S. Anitow i W. K. Kenigson, I. E. S. T., Nr. 8-9, 14, 38.

Omówiony z teoretycznego punktu widzenia system polega na modulowaniu dwoma różnymi sygnałami tej samej fali nośnej, lecz użytej z pewnym przesunięciem fazowym. System wymaga przesyłania obu bocznych widm modulacyjnych.

Projekty pierwszych norm międzynarodowych na aparaty radiowe odbiorcze i wzmacniające do powszechnego użytku. I. E.

S.    T.. Nr. 8-9, 35, 38.

Nadajnik krótkofalowy o mocy 200 kW. F. K. Saweljew i S. N. Stojanow', T, $., Nr. 7-8, 5, 38.

Automatyczna regulacja selektywności radioodbiorników. W. O. Bukler, T. S., Nr. 7-8, 13, 38.

Obliczenie elektryczne przenośników liniowych, stosowanych w miejskich sieciach radiofonii przewodowej. W. M. Drugow,

T.    S., Nr. 7-8, 20, 38.

Wieloprogramowa radiofonia przewodowa w sieciach automatycznych. I. E. Finkler, T. S., Nr. 7-8, 23, 38.

Opis i warunki techniczne na radiofonię przewodową, odbywającą się po obwodach telefonicznych w czasie, gdy nie są zajęte dla rozmowy', przy czym abonent może wybrać jeden z 10 programów nadawanych równocześnie. Wybieranie programu odbywa się za pomocą wybieraka typu OL, wchodzącego w skład wyposażenia liniowego abonenta, zawierającego poza tym 4 przekaźniki. Podane są schematy i ich opis.