365606073

Proponowana strategia eksploatacji- ASIM -imiennie wskazuje na twórcę i odpowiedzialnego za wyrób. Producent zainteresowany jakością i późniejszym zbytem jest odpowiedzialny za wyrób od zamysłu, poprzez konstrukcję, wytwarzanie i eksploatację, aż do utylizacji po likwidacji obiektu. Tym samym producent konstruuje i wytwarza swoje wyroby w oparciu o najnowsze osiągnięcia myśli technicznej, zabezpiecza swój wytwór własnym serwisem obsługowym w czasie eksploatacji, a także wyposaża obiekty w środki diagnostyczne (najlepiej automatyczne).

2.4 Niezawodność maszyn

Teoria niezawodności zajmuje się metodami syntezy i analizy oraz badań niezawodności systemów technicznych na etapie projektowania, wytwarzania i eksploatacji.

Niezawodność to zespół właściwości, które opisują gotowość obiektu i wpływające na nią: nieuszkadzalność, obsługiwalność i zapewnienie środków obsługi.

Definicja ta jest odpowiednikiem często jeszcze przywoływanej normy, gdzie: „niezawodność to właściwość obiektu charakteryzująca jego zdolność do wykonywania określonych funkcji, w określonych warunkach i w określonym przedziale czasu”. Termin ten oznaczał właściwość kompleksową, obejmującą takie właściwości, jak: nieuszkadzalność, trwałość, naprawialność i przechowywalność.

Problematyka teorii niezawodności obejmuje nie tylko techniczne aspekty istnienia i funkcjonowania urządzeń. W fazie tworzenia systemów, organizowania ich eksploatacji i sposobu odnowy, pojawiają się problemy oceny efektywności różnych możliwych rozwiązań i wyboru wariantu najlepszego z punktu widzenia celu, któremu ma on służyć. Obok wskaźników technicznych, określających jakość i niezawodność działania systemu, należy uwzględnić ekonomiczną stronę rozwiązania - oczekiwany dochód z systemu, koszty z nim związane, ewentualne straty z powodu przestoju.

Podstawowe cechy jakości eksploatacyjnej maszyn, określające niezawodność oraz użyteczność pokazano na rys.2.8.

Rys.2.8 Niezawodnościowe cechy jakości maszyn.

Badania niezawodności mają głównie na celu opracowanie sposobów postępowania prowadzących do budowy układów, charakteryzujących się możliwie największą niezawodnością w aktualnych warunkach eksploatacji. Realizacja tego celu wymaga określenia ilościowych miar niezawodności, opracowania metod przeprowadzania badań i oceny niezawodności, znalezienia sposobów wykrywania przyczyn powodujących uszkodzenia, zbadania możliwości usuwania tych przyczyn lub zmniejszenia ich intensywności, zapobiegania uszkodzeniom przez stosowne procedury obsługowe.

Rozwiązanie problemów niezawodności obiektów mechanicznych sprowadza się do:

*    opracowania sformalizowanych modeli oceny niezawodności;

*    ustalenia optymalnych rozwiązań konstrukcyjnych;

*    ustalenia optymalnych technologii wytwarzania;

*    prognozowania niezawodności maszyn w trakcie ich eksploatacji;

*    opracowania efektywnych systemów eksploatacji w sensie niezawodności.

Kształtowanie niezawodności maszyn jest możliwe przez realizację następujących

celów:

- uwzględnienie trwałości i niezawodności zespołów w konstruowaniu i technologii wytwarzania;