3574671769

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

Ponieważ plan budowy przewidywał uruchomienie elektrowni jesienią roku 1936, nie było więc czasu na przeprowadzenie zbyt długich studiów. Kierowano się zasadą, aby możliwie wszystkie urządzenia zamawiać w kraju i tylko urządzenia dotychczas niowyrabiane sprowadzić z zagranicy. Mimo tego nastawienia wprowadzono cały szereg nowych rozwiązań technicznych stosując je w kilku wypadkach po raz pierwszy w Polsce.

Usytuowanie i plan budowy.

Na rys. 7 przedstawiono sytuację budynków z zaznaczeniem stopniowych etapów rozbudowy.

Plan elektrowni w kształcie trapezu o powierzchni 19 720 m* przylega wschodnią granicą do linii kolejowej prowadzącej do Oksywia.

Północna granica placu odległa jest o 150 m od osi projektowanego kanału przemysłowego, a zatem o 80 m od brzegu kanału. Oddalenie to elektrowni wskazane jest z tego powodu, aby uniknąć niebezpieczeństwa osiadania fundamentów, które mogłyby być spowodowane pracami czerpalnymi przy budowie kanału przemysłowego o głębokości 10 m. Teren elektrowni obrano na poziomie-1-4,00 m.

Na planie rys. 7 pokazano usytuowanie głównego budynku mieszczącego kotłownię, pompownię, halę maszyn, rozdzielnię i biura oraz budynku sit i pomp wraz z kanałami doprowadzającymi wodę morską, jak również budynku mieszkalnego dla personelu nadzorczego. W tym ostatnim budynku znajdują się garaże oraz warsztat umieszczony tam na czas budowy.

Z planu widoczny jest program rozbudowy przewidujący stopniowe powiększenie do mocy zainstalowanej około 60 000 kW. Przyjmując, iż rezerwa stanowić będzie około 25%, otrzymamy maksymalną moc szczytową 45 000 kW. Dla tego obciążenia potrzebna ilość wody chłodzącej wynosi około 8 700 m¹ na godzinę. Kanały doprowadzające wodę chłodzącą po pełnej rozbudowie będą mogły dostarczyć tę ilość przy szybkości wody 1,2 m na sekundę, a w razie dopuszczenia szybkości wody około 1,5 m na sekundę ilość wody chłodzącej będzie mogła dojść do około 11 300 nr na godzinę. Widzimy zatem, że urządzenia służące do doprowadzenia wody chłodzącej zaprojektowane są z dużym zapasem. W razie konieczności dalszej rozbudowy musianoby wykonać nowe kanały o większych wymiarach

Hala maszyn zaprojektowana jest tak, że wysokość i szerokość dozwala na pomieszczenie turbozespołów o mocy do 25 000 kW.

W pie-rwszym stadium rozbudowy umieszczono tylko jeden turbozespół o mocy 7 500 kW, 10 000 kVA (ok. 10 000 KM mocy turbiny). Halę maszyn wykonano jednak przewidując miejsce na ustawienie drugiego turbozespołu. Wielkość drugiego turbozespołu zadecyduje się w stosownej chwili. Przypuszczalnie wynosić będzi około 15 000 kW.

Podobnie w kotłowni ustawiono narazie dwa kotły, z których każdy może dostarczyć potrzebną ilość pary do turbozespołu przy około 2/3 obciążenia. Przewiduje się bowiem w pierwszych latach obciążenie turbozespołu do 2/3 mocy nominalnej, tak że jeden kocioł wystarczy dla wytwarzania pary, a drugi stanowić będzie rezerwę. W kotłowni przewidziano mifejsce dla ustawienia dalszego kotła, w chwili gdy obciążenie elektrowni odpowiednio wzrośnie. Wydajność tego kotła będzie oczywiście większa tak, aby mógł stanowić dostateczną rezerwę. Z chwilą ustawienia drugiego turbozespołu kotłownia zostanie rozbudowana w kierunku południowym, zostanie mianowicie ustawiony drugi rząd kotłów odpowiedniej wydajności.

Część budynku położona między kotłownią a maszynownią mieszcząca pompy zasilające i urządzenia pomocnicze, jak: zmiękczacze wody zasilającej, destylatory, podgrzewacze, zbiorniki zapasowe, będzie mogła wygodni© pomieścić wszystkie urządzenia potrzebne po ustawieniu drugiego turbozespołu.

Podobnie rozdzielnia będzie mogła pomieścić urządzenia rozdzielcze potrzebne aż do chwili ustawienia trzeciego turbozespołu.

Budynek pomp i sit przewidziany jest dla pełnej rozbudowy.

/ iajdzii potrzeba dalszej rozbudowy umożliwiającej ustawienie trzeciego i ewentualnie czwartego turbozespołu, wówczas konieczne będzie rozbudowanie elektrowni w kierunku zachodnim.

Skład węgla znajdować się będzie na razie między torem kolejowym a płotem po stronie wschodniej elektrowni. O ile plac ten będzie zbyt mały, wówczas będzie można go rozszerzyć w kierunku południowym.

Roboty wodne przy budowie elektrowni parowej „Gródka"

w Gdyni — Porcie    Prof. Dr. K. Pomianowski

Budowa elektrowni w Porcie Gdyńskim wymagała wykonania pewnych poważniejszych robót wodnych, a mianowicie:

1)    obniżenia bardzo wysokiego poziomu wód gruntowych do rzędnej niższej, niż podeszwa fundamentów w budynkach elektrowni (za wyjątkiem fundamentu bunkrów i turbozespołów),

2)    odprowadzenia ścieków kanalizacyjnych z całego terenu elektrowni,

3)    dostarczenia wody wodociągowej do zasilania kotłów i instalacyj, wody do picia w budynkach elektrowni i administracyjnym,

4)    doprowadzenia wielkich ilości zimnej wody morskiej dla chłodzenia kondensatorów oraz odprowadzenia wody nagrzanej.

Wody gruntowe leżały na terenie elektrowni bardzo wysoko, bo od + 2,31 do 4- 4.02 m nad poziome-m morza. W obrębie przyszłego budynku elektrowni zwierciadło wody leżało średnio na 4* 3.0 m. Gdy poziom terenu elektrowni został ustalony na rzędnej -r 4,0 m, wypadało obniżyć wody gruntowe na około + 1,5 i niżej. Uzyskano to za pomocą drenażu rurami 200 mm średnicy o łącznei długości 465 m. Wody drenowe ujęte w dwie studzienki były z nich początkowo przepompowywane do istniejącego przepustu pod nasypem kolejowym, później włączone w ogólną sieć kanalizacyjną elektrowni. Ilość wód drenowych jest bardzo znaczna, przenosi 10 1/sek. Woda jest silnie że-lazista.

Ścieki z klozetów, pisuarów i wanien zostały ujęte w kanał kamionkowy o średnicy 250 mm, założony w spa-