Regeneracja jonitów i odmywanie nadmiaru reagentów
Pierwszą operacją, jaką należy wykonać jest regeneracja jonitów. Jonity pracują w cyklu wodorowo - wodorotlenowym. Do regeneracji kationitu używa się 5% roztworu kwasu solnego, a do anionitu 5% roztworu wodorotlenku sodu. Regeneracja polega na przetłaczaniu odpowiednich roztworów przez złoża jonitów znajdujących się w kolumnach. Po ustawieniu odpowiednich zaworów roztwory ze zbiorników tłoczy pompa perystaltyczna. Eluat kontrolowany jest konduktometrem. Pojawienie się w eluacie mocnego elektrolitu, jakim są roztwory regenerujące, świadczy o zakończeniu procesu regeneracji.
Następnie należy odmywać nadmiar roztworów regenerujących pozostających w złożu za pomocą podgrzanej wody destylowanej. Wodę do przemywania tłoczy się ze zbiornika tą samą pompą, co roztwory regenerujące. Różnica polega na odpowiednim ustawieniu zaworów łączących.
O zakończeniu odmywania świadczy obojętny odczyn eluatu i zanik przewodnictwa elektrycznego. Konduktometr umożliwia dokładną ocenę tego stanu i przesyła informację do komputera. Komputer zatrzymuje operację gdy przewodnictwo eluatu osiągnie wartość ok. 5 pS/cm.
Szczegółowe instrukcję znajdują się w oprogramowaniu. Komputer wyświetla je na ekranie monitora. Przed każdą operacją technologiczną syntezer mowy informuje wykonujących o konieczności wykonania nowych poleceń.
Neutralizacja roztworów odpadowych
Roztwory regenerujące i płuczące, kwaśne i zasadowe są neutralizowane w neutralizatorze. Ich odczyn jest kontrolowany za pomocą pehametru. Komputer przypomina ćwiczącemu o okresowych odczytach wartości pH ścieków. Kiedy pH osiąga wartość 6-8, poleca zrzut ścieków ( 2 - 5% roztwór NaCI) do kanalizacji.
Uzdatnianie wody
Uzdatnianą wodę pobieraną ze zbiornika należy oczyścić przetłaczając ją przez kolumnę wypełnioną węglem aktywnym. Przed oczyszczeniem i po jego wykonaniu pobrać próbki do oznaczania parametru ChZT. Dokładny sposób postępowania podawany jest na monitorze komputera. Schemat prac analitycznych przedstawia rys. 2.
Następnie oczyszczoną wodę należy skierować do kolumny kationitowej, a stąd do kolumny anionitowej. Eluat wypływający z kolumny amonitowej przepływa do czujnika konduktometrycznego i odbieralników. Z odbieralników należy pobierać próbki do oznaczania twardości szczątkowej. Jednocześnie należy prowadzić pomiary przewodności elektrycznej wody uzdatnionej w funkcji jej objętości. Również i tu komputer sygnalizuje ćwiczącemu moment kolejnego pomiaru, a ćwiczący wprowadza wynik za pomocą klawiatury. Wzrost przewodnictwa wskazuje na zużycie złoża jonitowego. Pozwoli to na późniejsze wyznaczenie roboczej zdolności wymiennej kolumny.
Przepisy analityczne ponumerowane zgodnie są schematem prac analitycznych. Przesuwając się od góry ku dołowi schematu ćwiczący napotyka obiekty symbolizujące prace analityczne, które należy wykonać.