3574672312

3.4. Szkice biograficzne. _ 6 I

na rzecz dzieci, twórca programów pracy z dziećmi: kulturalno-oświatowych, resocjalizacyjnych, inicjatorka konkursów, laureatka wielu nagród przyznanych za jej pracę z dziećmi i na rzecz dzieci. Rozwiedziona, sprawuje opiekę nad dwojgiem dorastających dzieci. Poza pracą w szkole zaangażowana w inne działania zawodowe i rozwój własnych zainteresowań.

Ewa, 48 lat

Pracuje w szkole od 25 lat, obecnie od 6 lat jest dyrektorem szkoły podstawowej i gimnazjum, wcześniej pracowała jako nauczycielka języka polskiego, a także nauczania wczesnoszkolnego. Decyzję o wyborze zawodu podjęła świadomie, chcąc pracować z dziećmi i młodzieżą. Jest przekonana, że praca nauczyciela wiąże się z zaangażowaniem społecznym, które cechuje również ją samą. Jest zamężna, ma dwoje dzieci — córkę studentkę i syna licealistę. Z mężem łączy ją relacja oparta na zrozumieniu, ale — jak podkreśla — nie interesują się wzajemnie swoimi sprawami zawodowymi: „Mąż raczej nie jest dumny, nie wiem, jakoś tak. Zresztą nie za bardzo interesuje się tym, co robię, ale mi to nie przeszkadza, ja mam swój świat, on ma swoją pracę”.

Joanna, 53 lata

W szkole pracuje od 27 lat, początkowo jako nauczycielka języka rosyjskiego i polskiego w szkole podstawowej, obecnie jako logopeda szkolny. Określiła wybór zawodu jako świadomy, choć pierwszy, wybrany przez nią kierunek studiów to ogrodnictwo. Uważa, że sukces pedagogiczny osiąga ten nauczyciel, który nie poddaje się rutynie. Zamężna, matka 29--letniej córki i 19-letniego syna. Relacje z mężem są partnerskie, oparte na kilkudziesięcioletniej przyjaźni. Ma wiele planów osobistych i zawodowych.

Katarzyna, 54 lata

Nauczycielka z 27-letnim stażem, początkowo uczyła biologii w szkole podstawowej, obecnie pracuje w świetlicy szkoły podstawowej. Ma stopień nauczyciela mianowanego, nie zamierza i nie może ubiegać się o stopień nauczyciela dyplomowanego (nie legitymuje się wykształceniem magisterskim). Przyznała, że w pracy zawodowej faworyzowała zawsze „przeciętnych, cichych” uczniów, takich, jak ona sama, kiedy była dzieckiem. Zawód wybrała świadomie, za namową znaczącej osoby. Rozwiedziona, matka 25-letniego syna. Uważa siebie za osobę mało atrakcyjną niekobiecą ale podkreśla, że lubi siebie jako człowieka.

Hanna, 53 lata

Nauczycielka języka polskiego od 30 lat, obecnie pracuje w liceum ogólnokształcącym, chociaż jest już na emeryturze. Ma stopień nauczy-