3702671911

O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. [384] 53

muzam śe, —ać śe — gładko się uczesać; wyraz z odcieniem ironii,

pogardy: „ uo jak śe ty vymuznxxa^u, albo: „a cy te ćele jeży -km vymuza\\o?^LL.

myrchdm, —ać — mierzwić.

myrśki — żwawy, ruchliwy; z czeskiego: mrsk zn. rzut, mrskati —

rzucać; por. małoruskie MopcbKaTH i MopcHyTH, zn. 1) rzucać, 2) szyko skakać.

myśńik — cebrzyb do mycia naczynia.

merlavy — wstrętny.

mesopusty — zapusty.

meśqⁿc — księżyc (wyr. księżyc nieznany). Czas liczą niektórzy na miesiące, ale jak dotąd jest to dotąd jeszcze wyjątkowe, zresztą na „tydńe^u.

miśkar — kastrujący bydło. Dla małych chłopców ten wyraz oznacza

coś strasznego, czego się nadzwyczaj boją; starsi bowiem straszą ich tern, że ich oddadzą „miśkdrosi^u, chociaż chłopcy znaczenia tego wyrazu nie rozumieją.

miśkuję, —ovać — kastrować.

mitvać śe — mieszać się; raz pogoda, to znów deszcz, wtedy się mówi,

że „śe mitva^a.

N, Ń.

Napasnę (—tnę), —qⁿć — napaść.

naprać — 1 )d£ad£i mi naprali tyła myćdl — nadali, nawalili, wyraz

oburzenia, 2) „grusek naprane na dre\e^u — jest pełno, 3) naprać kogo zn. nabić, wybić.

nastęfpić śe — mówi się do krowy: nastq p (obok tego nastę^mp) albo:

nastq^mp śe, jeśli się chce, aby się nieco posunęła.

nastoparcyć i —pyrcyć — n. p. spódnicę: wyprostować, wykrochmali-

wszy ją poprzednio, tak aby była sztywna. U Klonowicza, Flis, spotykamy: „wnet miasto żagla nastoperczy wzgórę posłuszną skorę^u.

natareus — notaryusz.

nazdać — ponadawać: „nazdajif¹ ji 'łobrazkóu*.

nadouek — część koszuli kobiecej od pasa do dołu, zwykle z gorsze

materyi.

narqⁿcko wiązka drzewa.

naród — ludzie w ogóle: „tyła byuo narodu^u zn. tyle ludzi. W podob-

nem znaczeniu używa tego wyrazu Rej.