[100] U MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 69

zapaska — fartuch.

zdswuga — zapłata sługi.

zasriśny — zawistny, mściwy (Pob.).

zbanelc — dzbanek.

zbacyć śe — zlęknąć się.

zbać śe — zlęknąć się.

zbolawy — z. zimńak: nadgniły.

zbrojny — zuchwały, dokazujący.

zbytńik — t. s.

zbyvać śe — spierać się, sprzeciwiać się. zbijak — urwisz.

zborni — żniwa; najpospolitszy wyraz; obok niego zfćc, a tylko wyjątkowo £ńiva.

zekucyja — egzekucyja; także sekucyja. żeli — czyby, czyby nie (zali).

zelzyó — l) o deszczu: „dys zelzdixu: ustał na chwilę, 2) do wierzyciela zelzyjće tyz jesce tyd£ena: zaczekajcie, bądźcie cierpliwi. żernie — zerznąć, wybić, wygarbować skórę. zer\iś — urwisz.

zesendreć — 1) zdrętwieć: vtak byśće ze$endreli na vo£c u od zimna11,

2) vzesendrane desckiu\ stare. ześwaccać i ześwadcać — zob. podśwadcać. zev£qntek i zev£ovtka — zawziętość, powód zawziętości. ze£lić śe — zgniewać się. zenće — żniwa; ob. vzbórkiu.

zgadula — zgadujący; dzieci bawiąc się w tak zwaną „złotą kidd^ mówią do tego, który tej kuli u jednego z nich szuka:

}.zqaduj, zgadida, vka moja zwota kulau. zgadać śe — ugadać się, porozmawiać.

zgńity — zgniły; zgńity rok: niedobry, nieurodzajny wskutek deszczów. zgrabovać — grabiami zbierać, grabić. zgrapćeć — zesztywnieć od zimna.

zgro£ńak — przezwisko: ,,pód£e ty zgroźńaku merlavy!li (Pob.).

zgrypeć — skrzypieć.

znać — umieć: »zndće cytać?u.

znosić — wymyślić: „lud£e dużo mogqm znoviću.

zór — żur.

zrdjca — zdrajca; przezwisko: „ty zrajco“, może mieć jednak znaczenie lepsze, można ten frazes powiedzieć z pewnem przekomarzaniem się.