[100] U MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 69
zapaska — fartuch.
zdswuga — zapłata sługi.
zasriśny — zawistny, mściwy (Pob.).
zbanelc — dzbanek.
zbacyć śe — zlęknąć się.
zbać śe — zlęknąć się.
zbolawy — z. zimńak: nadgniły.
zbrojny — zuchwały, dokazujący.
zbytńik — t. s.
zbyvać śe — spierać się, sprzeciwiać się. zbijak — urwisz.
zborni — żniwa; najpospolitszy wyraz; obok niego zfćc, a tylko wyjątkowo £ńiva.
zekucyja — egzekucyja; także sekucyja. żeli — czyby, czyby nie (zali).
zelzyó — l) o deszczu: „dys zelzdixu: ustał na chwilę, 2) do wierzyciela zelzyjće tyz jesce tyd£ena: zaczekajcie, bądźcie cierpliwi. żernie — zerznąć, wybić, wygarbować skórę. zer\iś — urwisz.
zesendreć — 1) zdrętwieć: vtak byśće ze$endreli na vo£c u od zimna11,
2) vzesendrane desckiu\ stare. ześwaccać i ześwadcać — zob. podśwadcać. zev£qntek i zev£ovtka — zawziętość, powód zawziętości. ze£lić śe — zgniewać się. zenće — żniwa; ob. vzbórkiu.
zgadula — zgadujący; dzieci bawiąc się w tak zwaną „złotą kidd^ mówią do tego, który tej kuli u jednego z nich szuka:
}.zqaduj, zgadida, vka moja zwota kulau. zgadać śe — ugadać się, porozmawiać.
zgńity — zgniły; zgńity rok: niedobry, nieurodzajny wskutek deszczów. zgrabovać — grabiami zbierać, grabić. zgrapćeć — zesztywnieć od zimna.
zgro£ńak — przezwisko: ,,pód£e ty zgroźńaku merlavy!li (Pob.).
zgrypeć — skrzypieć.
znać — umieć: »zndće cytać?u.
znosić — wymyślić: „lud£e dużo mogqm znoviću.
zór — żur.
zrdjca — zdrajca; przezwisko: „ty zrajco“, może mieć jednak znaczenie lepsze, można ten frazes powiedzieć z pewnem przekomarzaniem się.