9. Mroczkowski T.F.: Choroby przenoszone drogą płciową. PZWL, 1998.
IMMUNOLOGIA Cele kształcenia
1. Zapoznanie się z budową oraz pozytywną i negatywną rolą układu odpornościowego.
2. Poznanie najważniejszych mechanizmów biorących udział w reakcji odpornościowej człowieka na różnego typu antygeny (bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty, komórki przeszczepu, nowotworowe, własne antygeny, płodowe, alergeny).
3. Umiejętność rozpoznawania i wykrywania reakcji odpornościowych zachodzących in vivo oraz in vitro, kliniczna interpretacja wyników badań immunologicznych.
4. Znajomość możliwości modulacji układu odpornościowego (szczepienia ochronne, seroterapia, immunoterapia nieswoista, odczulanie) .
Tematyka wykładów i ćwiczeń
1. Podstawowe zasady działania układu immunologicznego. Odporność nieswoista.
Układ limfatyczny: pierwotne (centralne) i wtórne (obwodowe) narządy limfatyczne, krążenie limfocytów. Komórki układu odpornościowego i ich podstawowe funkcje: stem celi, limfocyty B, T, NK, makrofagi, granulocyty, komórki dendrytyczne, komórki tuczne, płytki krwi. Mediatoiy rozpuszczalne: dopełniacz, przeciwciała, cyto-kiny (monokiny, limfokiny, interleukiny, chemokiny...), interferony, mediatory zapalne. Odporność: wrodzona, nabyta; czynna, bierna; nieswoista, swoista; naturalna, sztuczna; komórkowa, humoralna. Odporność a odpowiedź immunologiczna. Odporność nieswoista (wrodzona): drogi wnikania antygenu do ustroju, naturalne bariery anatomiczno-czynnościowe skóry i błon śluzowych, rola flory fizjologicznej, nieswoiste czynniki humoralne (dopełniacz, interferony, lizozym. laktoferyna. fibronektyna, białko C-reaktywne, białka szoku termicznego..), komórkowe. Bariera patologiczna - zapalenie. Dopełniacz: aktywacja (droga klasyczna i alternatywna), biologiczne efekty układu dopełniacza (zwiększenie przepuszczalności naczyń, chemotaksja i aktywacja neutrofilów, adherencja i opsonizacja, prze-