3893820044

3893820044



§3.3. IY-16

Twierdzenie 2. * Niech V będzie przestrzenią wektorową, a f : V1 —> F funkcją wieloliniową i altemującą. Jeśli Ui,...,Ufc G V i V; := aijuj dla i = 1 to

/(Vi,    IA0'i>~> A)l/(“ń>-> u,i),    (6)

l<ji<...<ji<k

gdzie A(ji,jj) jest podmacierzą macierzy (a^).., wyznaczoną przez kolumny ji, ...,ji. (Gdy l > k, prawą stronę powyższego wzoru należy rozumieć jako 0.)

Przed dowodem pokażemy, jak wynika stąd twierdzenie Bineta-Cauchy’ego. W tym celu ustalmy B G Mk,i i połóżmy /(vi,vj) = |AB|, gdzie A jest macierzą o wierszach vi,V/ € Ffc. Żądaną tezę otrzymamy wprost ze wzoru (6), jeśli za Ui,u/, obierzemy wektory ei,e* G Fk. (Zauważmy, że /(e^,..., eJ() jest wyznacznikiem macierzy utworzonej przez wiersze j\,..., ji macierzy B.)

Przejdźmy do dowodu twierdzenia 2. Wobec wieloliniowości funkcji /, k

/(v    = ^ai,/(u.„ v2,

Podobnie

k

f(Us, V2, .... Vi) = 2j <>2t/(us, U(, V3,V,), i=l

skąd

k

/(vi,...,V|) =    ai,02(/(u,.u1,V3....,vl).

S,(=l

Kontynuując w ten sposób otrzymujemy k

/(v 1,...,V,)=    a1,1a2M...ai„/(u,1,u,J,...,u„).

Sl,S2,-.,«I=l

Ponieważ funkcja / jest alternująca, więc /(us,,uS2,..., uSj) = 0 gdy ciąg (sn)|j=1 nie jest różnowartościowy. Stąd /(vi,..., v/) = 0 przy k < l, a gdy k > l możemy sumowanie po prawej stronie ograniczyć do różnowartościowych ciągów (sn)ń=i- Każdy taki ciąg jest przez dokładnie jeden ciąg rosnący (jn)h=i i permutację uGSj wyznaczony wzorem sn = jatn\ dla n = 1,...,/. (Należy elementy zbioru {si,..., s/} uporządkować, otrzymując ji,...,ji, a o(n) określić powyższą równością.)

Wykorzystamy teraz rezultaty z §§2.1 i 2.3. Funkcja / jest antysymetryczna, patrz zad. uzup. 2 w §2.1, wobec czego /(uSl, ...,uSfc) = Sgn((7)/(ujl, ...,uJfc) i dalej

/(vi,...,v,) =    /(“*.“»>-i"*) (X!SSn(0')aiJ»m'-'“'wi)

l<łi<...<jj<fc    \<res,

(7)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
1. Przestrzenie wektorowe TWIERDZENIE 1.18. Niech V będzie przestrzenią wektorową nad ciałem K, a W
Twierdzenie Niech V. W będą przestrzeniami liniowymi. Niech f,g : V —> W będą przekształceniami
Twierdzenie Niech V. W będą przestrzeniami liniowymi. Niech f,g : V —> W będą przekształceniami
Twierdzenie Niech V, W. Z będą przestrzeniami liniowymi. Niech f: V —> N oraz g : W —> Z będą
Twierdzenie Niech V. W, Z będą przestrzeniami liniowymi. Niech f: V —> W oraz g W — Z będą
DSC00105 (16) Funkcja wklęsła: Niech X będzie zbiorem wypukłym w Rn. Funkcję f .X~*R   &n
P4130295 Twierdzenie 3.7 I Niech C będzie podzbiorem domkniętym osi rzeczywistej. Jeśli F jest I odw
P4200257 lawnonraoraio Twierdzenie 3.7 Niech C będzie podzbiorem domkniętym osi rzeczywistej. Jeśfi
10 (33) 184 9. Funkcje wielu zmiennych 9.19. TWIERDZENIE. Niech f będzie funkcją różniczkowalną i ok
10 (48) 199 Pochoane wyższych rzędów 9.40.    Twierdzenie. Niech f będzie funkcją rze
2 Dystrybuanty Niech F(x, y) będzie dystrybuantą wektora losowego (X, y), a G(u, t?) dystry-buantą w
Kombinatory punktu stałego Powyższy przykład możemy uogólnić. Twierdzenie. Niech C = C[f,x] będzie
Reguły deltaReguły delta Twierdzenie. Niech / będzie funkcją na zamkniętych A-termach w postaci norm
DSC33 (2) Aksjomatyczna definicja prawdopodobieństwa Niech Q będzie przestrzenia zdarzeń elementarn
Def. 4.1.3 (całka powierzchniowa zorientowana) Niech F = (P,Q, R) będzie polem wektorowym na płacie
Otwartość zbioru X wynika, z tego, Śe " xTX "r>0 K(x,r) lX Twierdzenie Niech (X,d) będz

więcej podobnych podstron