3893820152

S Tępe końce: efekt przecięcia obu nici DNA w miejscach położonych

naprzeciwko siebie, co powoduje powstawanie krótkich fragmentów DNA nie będących komplementarnymi dla siebie.

pojedyncze kolonie po przeniesie hodowane w płynnej pożywce

2 Schemat klonowania DNA przy zastosowaniu wektora bakteryjnego

Tępe końce można

poddać odpowiednim modyfikacjom umożliwiając ich wykorzystanie w procesie

rekombinacji DNA.

Jedną z nich jest

dołączenie

cząsteczek

adaptorowych

bądź linkerów

(przed

dołączeniem

linkerów

niezbędna jest

metyzacja

genomowego

DNA dla ochrony

przed enzymem

restrykcyjnym używanym do wytwarzania lepkich końców po przyłączeniu linkerów)

Metoda elektroforezy posiadających ładunek związków organicznych uwzględnia ich różną szybkość w poruszaniu się w polu elektrycznym. Przeprowadza się ja umieszczając roztwór DNA w studzienkach wyciętych w agarozowym bloczku umieszczonym w płaskim naczyniu wypełnionym roztworem soli oraz posiadającym elektrody podłączone do źródła stałego prądu na przeciwległych brzegach. Fragmenty DNA wędrują do elektrod poruszając się w polu elektrycznym odpowiednio do swojej wielkości. Po zakończeniu procesu umieszcza się bloczek w roztworze barwiącym DNA, który wybarwia prążki cząsteczek DNA o określonej długości.

Ligaza DNA jako metoda łączenia ze sobą rozdzielonych nukleazami restrykcyjnymi fragmentów DNA (zarówno tych o lepkich, jak i tępych końcach).