siłę Pr z uwzględnieniem jej wartości (wg przyjętej skali sil) i zwrotu Następnie z końca I tej siły wykreślamy silę P2 i tak kolejno dodajemy wszystkie sity układu dochodząc do punktu M będącego końcem ostatniej siły P4 układu. Tak otrzymaną krzywą nazywamy wielobokiem sił. Wektor W łączący początek pierwszej siły i koniec siły ostatniej jest geometryczną sumą sił układu. Na koniec przenosimy tę sumę do punktu zbieżności 0 z zachowaniem wartości, kierunku i zwrotu.

y

Rys. 1-4. Wiclobok sil [kN] - odczy tano: W=U kN: p=9°

ROZWIĄZANIE ANALITYCZNE Rzuty sił składowych na osie .y.r:

Plx =P, cosa! =12 cos45° =8,49kN P2x =P, cosot2 = 28-cosl50° =-24,25kN Pw =P3 cosa, -40-cosl95° =-38,64kN P4x = P4 cosa4 -22-cos300° =1 lkN P,y =P, -sina, = 12-sin45° =8,49kN P2y =P2 -sina2 = 28-sinl50° =14kN Pyy = P, sina3 =40 sin 195° =-10,35kN P4, =P4 -sina4 -22-sin300° = -19,05kN

10