wykonywany w trybie planowym wymaga uzyskania pisemnej zgody pa-
Nieprzyjemne odczucia związane z wyładowaniem elektrycznym wymuszają przeprowadzenie zabiegu w krótkotrwałej anestezji. Wykonuje się w znieczuleniu. Najczęściej stosuje się krótko działające preparaty: fen-tanyl oraz midazolam. Coraz częściej stosowanym lekiem jest propofol. Jest to preparat wygodny w stosowaniu, krótkodziałajacy i niepowodujących niepożądanych działań dotychczas stosowanych środków.
Zabieg powinien odbywać się w pomieszczeniu pozwalającym na monitorowanie czynności życiowych (ciśnienie, tętno, saturacja, oddechy), z dostę-
OPIEKA NAD CHORYM PO KARDIOWERSJI
pem zestawu reanimacyjnego, tlenu, re-
Kardiowcrsja jest metodą przywracania prawidłowego rytmu serca - rytmu zatokowego. Stosuje się ją w przypadku nadkomorowych zaburzeń rytmu (migotanie lub trzepotanie przedsionków). Rozróżnia się kardionersję farmakologiczną i elektryczną.
Kardiowersja farmakologiczna polega na próbie przywrócenia rytmu zatokowego za pomocą leków antyaryt-micznych.
Kardiowersja elektryczna polega na próbie przywrócenia rytmu zatokowego za pomocą elektrycznej stymulacji mięśnia sercowego. Stymulację przeprowadza się za pomocą kardiowerte-ra-defibrylatora.
Zabieg kardiowersji elektrycznej
spiratora oraz ssaka.
Przed zabiegiem należy oznaczyć stężenie elektrolitów (szczególnie potasu i magnezu) oraz wskaźnik INR u chorych przyjmujących długotrwale acecumarol. Należy założyć wkłucie dożylne przydatne podawania leków.
Pacjent powinien pozostać na czczo przynajmniej 5-6 godz. przed zabiegiem. Dożylnie podaje się lek, który wywołuje kilkuminutowy sen. W tym czasie pod kontrolą EKG wyzwala się kilka impulsów elektrycznych. Energia impulsu, w zależności od charakteru i czasu trwania arytmii, budowy ciała pacjenta oraz parametrów kardio-wertera, waha się od kilkunastu do kilkuset dżuli. W nowoczesnych kaidio-werterach dwufazowych maksymalna energia wynosi 200J, w starszych modelach 360J.
Impuls kardiowertera ma za zadanie stłumić chaotyczną aktywność elektryczną przedsionków serca pewnym sensie wyzerować tą część układu bodźcoprzewodząccgo, co pozwala na przejęcie kontroli przez węzeł zatokowy - fizjologiczne źródło rytmu serca. Moment wyzwolenia impulsu jest zsynchronizowany z wykresem EKG w ten sposób, by nie miał wpływ jedynie na aktywność elektryczna przedsionków, nie komór.
Przed zabiegiem konieczne jest ustalenie, jak długo trwa arytmia. Nad-komorowe zaburzenia rytmu związane są z nieprawidłową kurczliwością
12 W CIENIU CZEPKA