4403041816

YLI Z NAMI

URSZULA GASZYŃSKA

(21.07.1949-25.06.2006)

Bo życie jest wieczne A po człowieku bije dzwon

Żeby inni ludzie pamiętali

Jarosław Iwaszkiewicz

Minęło kilka miesięcy od dnia.

kiedy, pogrążeni w głębokim smutku, pożegnaliśmy Urszulę na zawsze. Jej dzwon bił w Kościele OO. Dominikanów w Tarnobrzegu 28 czerwca 2006 roku. W ostatniej drodze na miejsce wiecznego spoczynku, towarzyszyła Urszuli rodzina oraz liczne grono przyjaciół i współpracowników ze środowiska uniwersyteckiego. Dla wielu z nas pozostała w pamięci jako nieodżałowana koleżanka, człowiek wielkiego serca, kustosz oddany sprawom książki i czytelnika.

Urszula Gaszyńska była związana ze środowiskiem Uniwersytetu Marii Curie--Skłodowskiej od czasu studiów w latach 1970-1975 na kierunku filologia polska. Pracę magisterską, poświeconą funkcjonowaniu literatury w środkach masowego przekazu, przygotowała w oparciu o audycje literackie realizowane w Radiu Lublin.

Po ukończeniu polonistyki podjęła pracę w Bibliotece Głównej UMCS, z którą związane było całe Jej zawodowe życie. Wybór tej drogi był trafny, bowiem zawód bibliotekarza leżał w Jej usposobieniu w pełni otwartym na ludzi. Była też solidnie przygotowana merytorycznie do jego wykonywania. W roku 1982 ukończyła Podyplomowe Studium Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz uczestniczyła w wielu szkoleniach i kursach bibliotecznych.

W ciągu ponad 30 lat pracy bibliotekarskiej pracowała w kilku oddziałach. Na początku została skierowana do Biblioteki

Instytutu Filologii Angielskiej (sieć bibliotek zakładowych tworzyła wówczas Oddział Bibliotek Zakładowych). Od marca 1977 r. przeszła do Oddziału Opracowania Wydawnictw Ciągłych, gdzie zajmowała się katalogowaniem periodyków, wydawnictw seryjnych i zbiorowych, l^ata praktyki w tym zakresie zaowocowały zgromadzeniem cennej wiedzy na temat wydawnictw ciągłych, którą mogła następnie wykorzystać przy opracowaniu komputerowym pod koniec lat 90.

W pracy bibliotekarskiej osiągała kolejne awanse i przeszła przez wszystkie szczeble hierarchii zawodowej. Na stanowisko kustosza została powołana w dniu 1 sierpnia 1984 r.

Kolejnym i ważnym etapem (1985-1995) w spełnieniu Jej ambicji zawodowych, była praca w Oddziale Prac Naukowych, Organizacyjno-Naukowych i Dydaktycznych. Urszula była odpowiedzialna za organizację zajęć z przysposobienia bibliotecznego dla studentów I roku wszystkich kierunków studiów oraz sprawowała obowiązki opiekuna praktyk studenckich. Sama prowadziła też liczne szkolenia dla studentów oraz nowych pracowników zatrudnionych w bibliotece. W ten sposób mogła realizować swój talent dydaktyczny połączony z wyjątkową troską o młodych ludzi.

Naturalna łatwość, z jaką Urszula potrafiła współpracować z ludźmi, stanowiła - obok wysokich kompetencji - Jej zaletę jako kierownika Sekcji Czytelń w Oddziale Udostępniania Zbiorów. Funkcję tę pełniła w latach 1995-1998. Pracowała wtedy intensywnie, zawsze gotowa służyć informacją i pomocą. Stwarzała wokół siebie niepowtarzalny klimat pełen ciepła, serdeczności i przyjaźni. Dlatego z wielkim zaangażowaniem poświęcała się także pracy społecznej - szczególnie działalności w Związku Zawodowym Solidarność. W latach 1991 - 1998 była przewodniczącą Komisji Wydziałowej NZSS „Solidarność” w Bibliotece Głównej. Aktywnie uczestniczyła również w życiu kulturalnym uniwersytetu. Przez ponad 10 lat była członkiem Chóru Akademickiego im. Jadwigi Czerwińskiej UMCS. Za swoją wyróżniającą się pracę i działalność została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi w roku 1995.

»•#

Podziwialiśmy osobowość Urszuli. W pracy była niezwykle skrupulatna, odpowiedzialna, sumienna, a w relacjach z innymi zawsze taktowna, dyskretna, koleżeńska i wyrozumiała. Wszystko to sprawiało, że była powszechnie łubiana, zarówno przez studentów, czytelników, jak również przez nas - Jej współpracown ików.

Opłakujemy przedwczesne odejście Urszuli - będzie nam Jej bardzo brakowało. W naszej pamięci na długo pozostaną wielka dobroć i miłość, jakimi za życia potrafiła tak hojnie obdarowywać bliźnich, oraz pokora wobec cierpienia. Optymizm zachowała do końca. Także wtedy, gdy walczyła z ciężką, nieuleczalną chorobą.

Krystyna Hudzik

wiadomości Uniwersyteckie. Biuletyn; październik 2000