431985405

140

Dziennik Zarządzeń Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów

Nr 2

po zatwierdzeniu. Po zatwierdzeniu obowiązuje brzmienie instrukcji P. S. O. ustalone przez właściwą jednostkę kierowniczą

P. P. T. T.

Na naczelniku urzędu ciąży obowiązek wprowadzenia w życie instrukcji z zakresu bezpieczeństwa. Podległy personel na dowód zaznajomienia się z jej zasadami, fakt ten winien stwierdzić w miejscu na to przeznaczonym na końcu instrukcji swoim własnoręcznym podpisem, z zapodaniem dnia, miesiąca i roku.

Należyte opracowanie instrukcji będą sprawdzać delegaci Dyrekcji na miejscu, podczas pobytu służbowego w danej placówce.—

III. Instrukcja dla wartownika (dyżurnego nocnego) — zasady ramowe.

A) Z punktu widzenia bezpieczeństwa przed włamaniem.

1)    Służba wartownicza (dyżurnego nocnego) trwa od godz. — do godz.

2)    Wartownika (dyżurnego nocnego) wyznacza naczelnik urzędu z pośród pracowników niższych.

3)    Na stanowisko to powinien być wybrany pracownik średniego wieku do lat 35, zdrowy, silny, który by posiadał dobry słuch i bystry umysł oraz był pod każdym względem zaufania godny.

4)    Pracownik pełniący służbę wartowniczą względnie dyżur nocny, musi być zaopatrzony w broń palną i w potrzebną ilość naboi (2 magazynki wzgl. na dwa bębenki), z którą nie wolno mu się roztawać aż do czasu ukończenia służby.

Pod żadnym warunkiem nie wolno układać się do snu lub drzemać. Wyjątek stanowią pracownicy wyznaczeni na nocleg w urzędzie (dyżurni nocni), którzy mogą korzystać ze snu, jednak tylko z bronią nabitą i zabezpieczoną, na posłaniu służbowym, w miejscu wyznaczonym przez naczelnika urzędu.

Po każdorazowym przebudzeniu się ma dyżurny nocny obowiązek wglądnąć do pomieszczenia kasowego, oraz do miejsc, gdzie znajdują się zapasy gotówkowe względnie wartościowe.

5)    Naczelnik urzędu (agencji) jest obowiązany dokładnie zaznajomić cały personel podwładny, a w szczególności wartownika

(dyżurnego nocnego) z instrukcją dla wartownika (dyżurnego nocnego) w wewnętrznej służbie bezpieczeństwa oraz tokiem jego służby, a mianowicie pouczyć:

a)    czego wartownik (dyżurny nocny) ma pilnować oraz na co ma zwracać baczniejszą uwagę,

b)    że wartownikowi (dyżurnemu nocnemu) nie wolno samowolnie opuszczać wyznaczonych miejsc i obiektów, których strzeże,

c)    że wartownikowi (dyżurnemu nocnemu) nie wolno prowadzić żadnych rozmów telefonicznydi (z wyjątkiem nagłych rozmów służbowych z zakresu bezpieczeństwa) — wdawać się w rozmowy z osobami obcymi i nieznajomymi, jak również dopuszczać takich osób blisko siebie,

d)    o użyciu broni (postanowienia pkt. 10 — 14 przepisów M. S. W. z dnia 27 lutego 1934 r. Dz. LJrz. M. P. i T. N® 6 z 1934 r. poz. 38).

6)    Wartownik (dyżurny nocny) obowiązany jest przed objęciem służby zbadać broń palną pod nadzorem naczelnika urzędu (agencji) względnie wyznaczonego do tego pracownika umysłowego i naładować przy zachowaniu wszelkiej ostrożności.

7)    Wartownik (dyżurny nocny) natychmiast po objęciu służby ma sprawdzić wszystkie drzwi i okna, czy są pozamykane czy nikt nie ukrył się w ubikacjach, sprawdzić zamknięcia skarbca, kasy, kasetek, szaf żelaznych, działanie aparatu telefonicznego itp.

W razie stwierdzenia jakiejkolwiek niedokładności w tym kierunku powinien osobiście względnie przy pomocy fachowców niezwłocznie ją usunąć oraz fakt ten zaznaczyć w księdze dyżurów.

8)    Wartownikowi (dyżurnemu nocnemu) nie wolno otwierać okien i drzwi, wpuszczać kogokolwiek do urzędu, z wyjątkiem naczelnika urzędu, jego zastępcy, kierownika oddziału względnie kontrolera w służbie oraz personelu uskuteczniającego odprawę poczty w godzinach nocnych, po uprzednim upewnieniu się co do ich tożsamości.

9)    W razie usłyszenia podejrzanych szmerów, zauważenia czegoś niezwykłego, lub nabrania pewności, że ktoś usiłuje wda-