4989291759

Zasady zaufania:

•    Wymaga czasu

•    Wymaga uważności

•    Wymaga zaangażowania

•    Polega na odwzajemnionych relacjach

•    Oparte o zbudowanie wiarygodności (to co mówię - to robię)

•    Buduje się długo - może być zniszczone w jednym momencie

•    Zaufanie nie jest środkiem do celu

•    Nie można zbudować zaufania bez respektowania wartości

•    Jest często niewidoczne choć można je wyrazić

•    Jest zmienne w czasie i w wyniku zdarzeń

•    Nie ma substytutów / zamienników zaufania

•    Redukuje niepewność

•    Traktuje ludzi uczciwie

•    Można je dać / sprawdzić słowami i gestami

•    Nie każdemu udaje się / można zaufać

•    Nie we wszystko udaje się / można zaufać

Chcąc zbudować zaufanie z drugą osobą potrzebne jest przestrzeganie powyższych zasad i pamiętanie, że w każdy może przyjąć inny czynnik (zasadę, wartość) jako najważniejsze w zaufaniu.

Ludzie starsi z reguły albo zupełnie nie ufają, albo są nadmiernie ufni.

Wynika to z wcześniejszych doświadczeń lub postępującej starości (dziecinnienie, zniedołężnienie, potrzeba pomocy).

Jeżeli podopieczny nie chce nam zaufać warto zadać pytanie : dlaczego?

Odpowiedź powinna pomóc w dostosowaniu postępowania, zachowania, komunikowania przez opiekuna tak, aby rozwiać wszystkie wątpliwości.

Zaufanie zdobywa się etapami i w czasie (dłuższy, krótszy).

Analiza, obserwacja, sprawdzanie świadome / nieświadome (nieufność) jest obecne i uzasadnione. Dlatego trzeba bardzo uważać, aby zdobyty % zaufania nie stracić powodując lęk, niepewność przez np. brak stałego zaangażowania czy chęci.

„Starość we wszystko wierzy. Wiek średni we wszystko wątpi Młodość wszystko wie. ”

Oscar Wilde

2.1.Etyka

Praca z człowiekiem chorym, niepełnosprawnym czy niedołężnym, w wielu wymiarach przekracza jego prywatność i odbywa się na obszarze intymności.

Od opiekuna oczekiwana jest wrażliwość, dyskrecja, delikatność i szacunek, które pozwolą podopiecznemu czuć się komfortowo i bezpiecznie.

Etyka tworzy standardy kierujące zachowaniem.

10