Ks. Norbert WIDOK (Nysa)
Dnia 1 października 1994 r. rozpoczął działalność Uniwersytet Opolski z siedzibą w Opolu, powstały z połączenia dwóch uczelni tego miasta: Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Diecezjalnego Instytutu Teologiczno-Pastoralnego - Filii KUL. W struktury Uniwersytetu wchodzi również Wydział Teologiczny, który utworzony został ze wspomnianej Filii KUL i Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Bazą naukową każdego ośrodka kształcącego młode pokolenia w poszczególnych dyscyplinach wic dzy jest biblioteka. Wraz z powstaniem Wydziału Teologicznego na nowo utworzonym Uniwersytecie pojawiła się także sprawa zorganizowania biblioteki o profilu teologicznym. Władze kościelne sprawujące nadzór nad Wydziałem Teologicznym zapewniają, że tego typu biblioteka ma być wybudowana przy ul. Drzymały la w Opolu i oddana do użytku w 1998 r. Do tego czasu studenci teologii mogą korzystać z dwóch księgozbiorów bibliotecznych: Instytutu Teologiczno-Pastoralnego przy ul. Kard B. Kominka 1 a w Opolu oraz Wyższego Seminarium Duchownego przy ul. św. Piotra 1 w Nysie. Niniejszy szkic dotyczyć będzie księgozbioru znajdującego się w WSD w Nysie.
Przeniesienie Seminarium Duchownego z Opola do Nysy w 1950 r. dało początek działalności biblioteki w tej uczelni. Należy ona do kategorii bibliotek kościelnych w ścisłym sensie, tzn. jest własnością kościoła (w tym przypadku diecezji opolskiej) i utrzymywana przez lokalny Kościół, w celu kształcenia kandydatów do kapłaństwa. Początkowo jej zbiory były skromne. Dzięki licznym ofiarodawcom krajowym i zagranicznym Biblioteka Seminaryjna systematycznie powiększała swe zasoby tak, że w 1975 r. jej księgozbiór liczył ok. 42 tys. woluminów, w tym ponad 8 tys. starych druków. Natomiast obecnie, tj. w 1995 r., posiada ok. 120 tys. woluminów, w tym prawie 10 tys. starych druków oraz 120 inkunabułów (do 1500 r.), które bezsprzecznie są najcenniejszą cząstką inwentarza Biblioteki WSD. Mimo, że należy do najmlod szych bibliotek kościelnych w Polsce, jej księgozbiór jest stosunkowo bogaty w druki dziewiętnastowieczne, które tworzą zbiór liczący ok. 30 tys. woluminów. Warto także dodać, że prawie 50% księgozbioru stanowią dzieła obcojęzyczne.