161
1. Utrzymane zostanie duże znaczenie wielkoskalowej inwestycji podejmowanej ze środków centralnych jako czynnika rozwoju regionów. Nie bedzie to jednak czynnik dominujący, bowiem w istotnym zakresie zwiększy sie udział inwestycji podejmowanych ze środków przedsiębiorstw wszystkich sektorów własności, w tym także z udziałem kapitału zagranicznego, oraz finansowanych przez władze terytorialne.
1.1. Zmiana proporcji w źródłach finansowania inwestycji zmieni strukturę inwestycji oraz rzeczywiste kryteria ich lokalizacji.
1.2. Zmianie ulegnie struktura wielkościowa inwestycji na rzecz większego udziału przedsiębiorstw małych i średnich.
1.3. Inwestycje centralne, kluczowe dla całej gospodarki, beda podejmowane na podstawie decyzji administracyjnej, poddanej jednak weryfikacji społecznej. Układ terytorialny bedzie miał możliwość negocjowania ostatecznej lokalizacji, co umożliwi rekompensowanie ewentualnych niekorzyści wynikających z podjęcia danej inwestycji. Nie można jednak postulować autonomi i decyzyjnej układu terytorialnego w zakresie decyzji lokalizacyjnych dla inwestycji centralnych.
1.4. Układ działowo-gałęziowy wykaże preferencje lokalizacyjne dwojakiego rodzaju. Z jednej strony tradycyjne branże przemysłowe w dalszym ciągu beda dążyły do lokowania nowej działalności w regionach już wysoko zainwestowanych. W przypadku inwestycji obciążających środowisko przyrodnicze bedzie to jednak napotykało na większy opór społeczności terytorialnych, a tym samym i władz terytorialnych, które beda w stanie wymuszać określony wkład inwestora w rozwój terenu. Branże nowe, "czyste", oparte na nowych technologiach, a wiec i wysoko kwalifikowanej sile robocza, beda szukały lokalizacji o korzystnych warunkach środowiskowych i w pewnej bliskości centrów