Plan Gospodarki Odpadami dla Powiatu Kazimierskiego na lata 2008 - 2011
których zostały określone obszary najwyższej ochrony - ONO i obszary wysokiej ochrony -OWO. Strefy ochrony ustanowią się tam gdzie nie ma dostatecznej izolacji pionowej i jednocześnie występuje zasilanie zbiorników wód podziemnych. Inne zbiorniki wód nie objęte zasięgiem stref ONO i OWO to obszary wymagające zwykłej ochrony - OZO. Ochrona GZWP wynika z obowiązujących przepisów (Ustawa z dnia 18 lipca 2001 roku - Prawo wodne, Dz. U. z dnia 11 października 2001 roku, nr 115, poz. 1229).
W powiecie kazimierskim znajdują się trzy składowiska komunalne (jedno czynne - Sielec Biskupi, dwa nierczynne - Bejsce-Łubi nówka, Chwalibogowice) zlokalizowane w miejscowościach: Bejsce-Łubinówka, Chwalibogowice oraz Sielec Biskupi. Znajdują się one w obrębie utworów nieprzepuszczalnych dla wody i w związku z tym stanowią małe zagrożenie dla wód podziemnych. Lokalnie jednak występują odmienne warunki hydrogeologiczne w których zlokalizowane składowiska stanowią zagrożenie dla środowiska wodnego. Składowisko w Sielcu Biskupim umiejscowione jest w wyrobisku wapienia sięgającym do poziomu wodonośnego. Składowisko Bejsce znajduje się w obrębie lokalnego poziomu wód gruntowych w utworach gliniasto-piaszczystych zalegających na nieprzepuszczalnych iłach. Na obszarze powiatu kazimierskiego brak jest składowisk odpadów pochodzących z sektora gospodarczego.
Specyficznym rodzajem składowisk są mogilniki, zawierające przeterminowane środki ochrony roślin. Z uwagi na wysoką toksyczność zgromadzonych tam preparatów chemicznych mogilniki stanowić mogą szczególne zagrożenie dla poziomów wód podziemnych zlokalizowanych na obszarach określonych jako OWO i ONO. W powiecie kazimierskim istniał jeden mogilnik. Znajdował się on w miejscowości Będziaki w gminie Czarnocin, na obszarze GZWP 409. Według posiadanych informacji mogilnik ten został zlikwidowany.
2.6. Ochrona przyrody i krajobrazu
Powierzchnia powiatu objęta różnymi formami ochrony przyrody i krajobrazu wynosi 7 494,9 ha co stanowi 17,7% ogólnej powierzchni powiatu. Parki krajobrazowe obejmują obszar o powierzchni 138 ha, obszary chronionego krajobrazu zajmują 7 354 ha powierzchni.
Parki krajobrazowe zostały połączone uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej nr XVII/187/86 z 19 grudnia 1986 roku w Zespól Parków Krajobrazowych Ponidzia, który obejmuje:
Szaniecki Park Krajobrazowy,
Nadnidziański Park Krajobrazowy,
Kozubowski Park Krajobrazowy.
Z wymienionej powyżej uchwały wynika obowiązek stosowania nakazów, zakazów i ograniczeń wynikających z przyjętych zasad ochrony zawartych w Rozporządzeniu Wojewody Kieleckiego nr 2/97
Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN ul. Wybickiego 7, 30 - 950 Kraków
66