5213062420

Agnieszka W. 6;5 prot. 382

Spośród różnych przedmiotów Agnieszka wybiera magnes. Zbliża go kolejno do styropianu, kasztana, lusterka, płytki metalowej, piórka, ołówka, agrafki, znowu do styropianu, muszelki, pestki ze śliwki. Kładzie magnes przed sobą. Do ręki bierze płytkę metalową i powoli zbliża ją do magnesu. Potem oddala i znowu powoli zbliża. W momencie gdy magnes zaczyna przyciągaó płytkę, Agnieszka oddala ją i znowu powoli zbliża. Powtarza czynność kilka razy...

Wojciech M. 6;7 prot. 383

Wojtek odczepia przyległe do magnesu szpilki. Niektóre z nich są namagnesowane i przylegają do siebie. Wojtek odczepia je od siebie, a potem przyciąga namagnesowanymi szpilkami inne. Czynność powtarza kilkakrotnie.

Indywidualne doświadczenia dzieci nauczycielka wykorzystała następnie w zorganizowanej działalności, mającej na celu ugruntowanie i usystematyzowanie wiadomości dzieci na temat właściwości i zastosowania magnesu w życiu. Z przebiegu rozmowy nauczycielki z dziećmi można wywnioskować, jakiego rodzaju zależności przyczynowo-skutkowe zostały wykryte w czasie indywidualnych zabaw badawczych przez poszczególne dzieci (np. które przedmioty przyciąga magnes, a których nie przyciąga, że namagnesowane przedmioty również przyciągają metalowe przedmioty itp.). Rozmowa ta stanowi potwierdzenie wcześniej zaobserwowanych zachowań dzieci, z których wynika, że to one wykrywały te zależności.

Zadanie, które nauczycielka poleciła dzieciom w III części zajęcia wywołało u nich zabawy badawcze. Połączenie sylwet ptaków czy zwierząt według wyznaczonego kryterium niejako zmuszało dzieci do wcześniejszego zbadania zjawiska przyciągania magnesów o różnych biegunach i odpychania magnesów o tych samych biegunach. Wykonanie zadania było bowiem możliwe dopiero wówczas, gdy zależności te zostały zbadane.