5217957650

demickiego nie tylko walka zbrojna z niemieckim okupantem, od początku wojny był tam Nowak cenionym nauczycielem tajnego nauczania.

Studia polonistyczne podjął Nowak ponownie w Krakowie w marcu 1945 roku, tym razem na Uniwersytecie Jagiellońskim pod kierunkiem m.in. takich sław polskiej humanistyki, jak profesorowie Tadeusz Grabowski, Zenon Klemensiewicz, Tadeusz Milewski, Stanisław Adamczewski, Julian Krzyżanowski i Władysław Tatarkiewicz oraz dwóch dla niego bodaj najważniejszych - Stanisława Pigonia i Juliusza Kleinera. Jako student został asystentem technicznym (w latach 1946-1947) w Centrali Studium Słowiańskiego, prowadził zajęcia z bibliografii, potem - w latach 1947-1952 - został asystentem w Katedrze Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego kierowanej przez Stanisława Pigonia. Jerzy Starnawski - przyjaciel Nowaka z lat studiów - ujawnił przed laty niebanalną anegdotę akademicką o tym, że Nowak przygotowywał przez kilka lat pod kierunkiem promotora Pigonia dysertację magisterską O „Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza, a kiedy ją ukończył „Profesorowie Pigoń i Kleiner podnieśli ją do rangi doktorskiej i autor napisać musiał inną, krótszą, której temat podsunął Juliusz Kleiner, niezmiernie zainteresowany dysertacją o Księgach”¹⁰ - „doktorant” Nowak przygotował w ciągu zaledwie kilku miesięcy pracę na zadany przez Kleinera temat: Żołnierz w świecie poetyckim Mickiewicza, na podstawie której uzyskał w 1949 roku magisterium, a już w grudniu 1950 doktoryzował się dzięki wspomnianej wcześniej rozprawie O „Księgach...”. A więc doktorat, mimo wojennej długiej przerwy w nauce, został tak pomyślnie zrealizowany w wieku 31 lat. Ta dynamika awansów już nigdy nie miała się w jego życiu powtórzyć.

Nowak wypłacił się swemu mistrzowi, opracowując - już w czasach katowickich - najdoskonalszą bibliografię oso-

¹⁰ J. Starnawski: Zbigniew Jerzy Nowak - badacz kompetentny. Z okazji jubileuszu. „Ruch Literacki” 1993, R. 35, z. 1-2, s. 172.

40