5167289598

112

WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO

Nr 1/1952

cownikiem naukowym K. I. Dmitriewym i tokarzem A. P. Czernozubowym. Pracę brygady wyobrażał sobie następująco :

a)    uczestnicy brygady winni wspólnie wynajdywać najważniejsze dla produkcji tematy, stając się jakby zwiadowcami „wąskich .przekrojów“,

b)    opracowanie tematów jest prowadzone kolektywnie,

c)    natomiast dalsze prace: przygotowanie rysunków, obliczenia techniczne, budowę prototypu — uczestnicy wykonują samodzielnie. W ten sposób każdy wnosi inicjatywę, swoją część pracy.

Projekt został przyjęty. Tego samego wieczora pierwsza tego rodzaju brygada na śwecie wystosowała do organizacji partyjnej, komitetu fabrycznego oraz do Biura Racjonalizacji i Wynalazczości fabryki pismo następującej treści:

Dla uczczenia zbliżającego się święta \ogólhonaro-dowego postanawiamy utworzyć przodującą robotni-czo-inżynierską brygadę racjonalizatorską im. Pierwszego Maja.

Celem naszym jest walka z „wąskimi przekrojami*' produkcji i likwidowanie ich, walka o powiększenie wydajności pracy, o zniżenie kosztów własnych, 10 wykonanie pięciolatki w 4 lata.

Będziemy nie tylko zgłaszali projekty, ale będziemy również opracowywali je technicznie aż do całkowitego wprowadzenia do produkcji.

29 kwietnia 1948 r.    W. S. Kuzniecow

K. I. Dnutnew W. I. Koczetkow

•    A. P. Czernozubow

N. P. Jakowlew

W skład tej pierwszej brygady weszli więc: mistrz, konstruktor, pracownik naukowy, śiusarz i tokarz. Taki skład zapewniał możliwość rozwiązywania skomplikowa* nych zagadnień technicznych.

Powstaje pytanie, czy przedtem nie istniały w kombinacie kolektywy wynalazców? Owszem, istniały, ale zazwyczaj zajmowały się tylko opracowaniem poszczegól nych»projektów i po zakończeniu 'pracy rozpadały się. Na-tom ast brygada Kuzniecowa, zakończywszy opracowanie jednego projektu, w tym samym składzie zaczynała szukać nowego tematu i pracować nad następnym projektem. Należy zaznaczyć, że ten mały kolektyw w krótkim czasie dał swemu kombinatowi dwa miliony rubli oszczędności, przy czym według najskromniejszych obliczeń opracowane przez brygadę projekty wymagałyby dziesiątki razy więcej czasu, gdyby każdy wynalazca pracował oddzielnie.

Administracja oraz partyjna i związkowa organizacja kombinatu oceniły dodatnio tę inicjatywę i wkrótce potem na terenie kombinatu utworzono jeszcze kilka brygad racjonalizatorskich. W następstwie ruch ten zaczął rozwijać s^:ę również w innych przedsiębiorstwach Moskwy i Związku Radzieckiego.

Z chwilą utworzenia pierwszej brygady racjonalizatorskiej sekretarz organizacji partyjnej kombinatu zwołał naradę kierowniczych pracowników i zapoznał ich z zadań ^:em brygady. Tym samym zagadnieniem zajęła się rozszerzona narada aktywu związku zawodowego. Partyjna i związkowa organizacja nakreśliły plan imprez, mających na celu popularyzację brygad racjonalizatorskich. W gabinecie partyjnym przeprowadzono seminarium dla agitatorów, którzy następnie mieli w oddziałach pogadanki o zespołowej metodzie pracy wynalazczej. Gazetka fabryczna, komunikaty radiowe, gazetki ścienne systematycznie omawiały znaczenie robotniczo-inżynierskiej brygady racjonalizatorskiej i jej osiągnięcia już w po

czątkowym okresie. Dużą pracę przeprowadzili wreszcie członkowie komitetu fabrycznego zw. zawodowego oraz komisji masowej wynalazczości, którzy na zebraniach oddziałów oraz w indywidualnych rozmowach z racjonalizatorami i wynalazcami wyjaśniali, jakie znaczenie posiada brygada racjonalizatorska i wykazywali jej zalety.

Wyniki tej masowej pracy agitacyjnej dały się odczuć w bardzo krótkim czasie. Szybko wzrastała liczba uczestników brygad. Inżynierowie, technicy i robotnicy zrozumieli poważne znaczenie brygad zespołowych dla gospodarki narodowej kraju.

Tak jak w każdym zadaniu, również w awangardzie tego przedsięwzięcia znaleźli się komuniści kombinatu. Pierwszy za przykładem tow. Kuzniecowa poszedł przewodniczący komisji masowej wynalazczości. Wraz z dwoma mistrzami mechaniki precyzyjnej postanowił rozwiązać tak ważne dla kombinatu zadania, jak mechanizacja procesów pracochłonnych i walka z nadmiernym zużyciem rzadkich metali. Po upływie dwóch tygodni pracowało już 6 robotniczo-inżynierskich brygad racjonalizatorskich, w tej liczbie również i brygada komsomolca Alieksieja Niesina. Ta ostatnia była o tyle ciekawa, że łączyła w sobie doświadczenia inżynierów i długoletnich mistrzów z pracowitością i energią młodych wynalazców.

Inicjatywa, która ogarnęła cały Kombnat Twardych Spieków została poparta czynnie przez Dz.erżyński Komitet Rejonowy WKP(b). Zagadnienia brygad racjonalizatorskich omaw ano niejednokrotnie na posiedzeniach komitetu, który dawał ich członkom konkretne wskazówki. Dużą pomoc brygadom okazywał też centralny komitet związku zawodowego pracowników metalurgii kolorowej. Od 29 kwietnia 1948 roku, tzn. od dnia zorganizowania pierwszej brygady zespołowej, centralny komitet związku zawodowego i jego komisja masowej wynalazczości zajmowały się systematycznie rozpowszechnieniem inicjatywy Kuzniecowa i towarzyszów. W dniu 6 maja zagadnieniu temu poświęcono specjalne posiedzenie prezydium Komitetu Centralnego Związków Zawodowych, a po dwóch tygodniach na posiedzeniu prezydium członkowie pierwszej brygady złożyli sprawozdanie z przeprowadzonych prac. Na wniosek prezydium wyniki pracy brygady Kuzniecowa oraz problem rozpowszechn^;enia tej wyższej formy ruchu racjonalizatorskiego były przedmiotem obrad kolegium ministerstwa. Wydarzenie to wywołało ogromny entuzjazm twórczy wśród robotników i inżynierów kombinatu, którzy byli dumni, że inicjatywie ich towarzyszów poświęcono tyle uwagi.

Z nową siłą rozwinął się w zakładach ruch tworzenia robotniczo - inżynierskich brygad racjonalizatorskich. Wśród uczestników brygad rozwinęło się współzawodn:

.. ctwo, a każdy cenny projekt lub wynalazek jednej brygady natychmiast był podawany do wiadomości. innym. W celu wymiany doświadczeń zaczęto urządzać spotkania brygad. Komisja masowej wynalazczości podjęła wszelkie możliwe kroki, aby stworzyć jak najdogodniejsze warunki pracy brygad racjonalizatorskich.

Dzięki tej pracy zaczęła dobrze pracować b blioteka techniczna. Organizowano konsultacje. Komisja masowej wynalazczości dbała' o wszystkie zgłoszone projekty, pilnowała, aby wprowadzano je do produkcji, aby prawidłowo obliczano ich efekt gospodarczy oraz aby twórcy projektów otrzymywali we właściwym czasie należne wynagrodzenie. W rozmowach z kierownikami brygad racjonalizatorskich członkowie komisji masowej wynalazczości kierowali ich uwagę na najważniejsze dla kombinatu zagadnienia techniczne. Natomiast konrtet fabryczny związ-ku zawodowego zwrócił się do dyrekcji z wnioskiem