- 20% udziału źródeł energii odnawialnej w zużyciu energii w EU;
- 20% redukcji zużycia energii poprze poprawę efektywności energetycznej.
Osiągnięcie celów UE zwanych 3 x 20 wymaga znaczących zmian w stylu życia i gospodarce -od globalnej do lokalnej. Służą temu zarówno działania inwestycyjne, jak i zmiany w nawykach użytkowników i zarządów budynków. Wbrew pozorom jest to proces złożony, wymagające zaangażowania osób zarządzających i administrujących budynkiem. Muszą one dobrze znać budynek i być zmotywowane do osiągania wyznaczonych celów energooszczędnych. Zakres obowiązków osoby lub zespołu zajmującego się efektywnym zużyciem energii w budynku powinien obejmować:
- stałe doszkalanie w zakresie wiedzy oszczędzaniu energii;
- systematyczny przegląd budynku celem właściwej identyfikacji obszarów nadmiernego zużycia energii;
- prowadzenie kampanii promocyjnej i świadomościowej o ważności efektywnego wykorzystywania energii;
- wprowadzanie różnego typu usprawnień technicznych, jak np.: montowanie mierników zużycia ciepła, urządzeń kontrolnych energii, pozwalających na wyświetlanie zużycia energii elektrycznej w czasie rzeczywistym w jednostkach energii wykorzystywanej (kWh), pokazanie kosztów lub emisji dwutlenku węgla, itp.
W 2010 r. znowelizowana została Dyrektywa w sprawie Charakterystyki Energetycznej Budynków. Wprowadziło ona m.in. takie ustalenia jak:
- wprowadzenie minimalnych wymagań w zakresie charakterystyki energetycznej wszystkich budynków przynajmniej w odniesieniu do: systemów ogrzewania, systemów ciepłej wody użytkowej, systemów klimatyzacji oraz dużych systemów wentylacyjnych (lub kombinacji tych systemów) - co zastąpiło wcześniejszy wymóg odnoszący się tylko do obiektów o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000 m2;
- wprowadzenie pojęcia budynku o niemal zerowym zużyciu energii: do końca 2020 r. wszystkie nowo powstające budynki mają być obiektami „o niemal zerowym zużyciu energii" tzw. budynkami zero emisyjnymi, a nowe budynki publiczne do 2019 r.;
- zdefiniowanie sposobów raportowania postępów we wdrażaniu zasad budownictwa zero emisyjnego przez państwa członkowskie;
- określenia wspólnej dla krajów członkowskich metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków;
- stworzenia systemu kontroli świadectw charakterystyki energetycznej i sprawozdań z przeglądów systemów ogrzewania i klimatyzacji;
- wprowadzenia sankcji w przypadku naruszenia krajowych przepisów.