5332217908

Konferencje

Program seminarium obejmował zagadnienia związane z edukacją dzieci i młodzieży poprzez różne formy kształcenia (np. w ośrodkach szkolno-wychowawczych, szkołach ogólnodostępnych o charakterze integracyjnym, kształcenie dzieci i młodzieży od stopnia elementarnego do zawodowego). Drugim torem moich zainteresowań było kształcenie wychowawców, nauczycieli (tzw. przedmiotowców) oraz pedagogów specjalnych. Celem programu było zorientowanie się w potrzebach osób niepełnosprawnych (zwłaszcza osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną, tj. z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym; ustalenie wielkości populacji tychże osób, ustalenie rodzaju i rozległości wad i zaburzeń rozwoju, określenie ich możliwości poznawczych, wydolności fizycznej, określenie stopnia wewnątrzsterow-ności oraz stopnia ich samodzielności i odpowiedzialności), by przygotować dla nich odpowiednią bazę kształcenia (rodzaj i charakter szkoły, określić czas szkolenia, miejsce nauki oraz miejsce dla odbywania praktyk zawodowych nauczycieli, a także uczniów). Zwiedzanie obiektów oświatowych i opiekuńczych, hospitacje zajęć szkolnych i pozaszkolnych pozwoliły zauważyć, iż władze oświatowe Danii i Szwecji bardziej łaskawym okiem spoglądają na osoby niepełnosprawne niż odpowiadające im ośrodki w Polsce. W centrum uwagi znajduje się tu przede wszystkim człowiek potrzebujący wsparcia i pomocy. Uderzające dla nas było to, że placówki szkolne są tam przestronne, dobrze wyposażone w pomoce dydaktyczne oraz specjalistyczny i wielofunkcyjny sprzęt rehabilitacyjny.

Program wyjazdu pozwolił mi na zapoznanie się z modelem skandynawskim (Dania i Szwecja stawia sobie podobne założenia i cele) kształcenia niepełnosprawnych dzieci i młodzieży, z zasadami organizacji oświaty specjalnej i integracyjnej w Danii i Szwecji oraz ze sposobem kształcenia nauczycieli dla potrzeb tamtejszej oświaty, w tym pedagogów' specjalnych oraz doradców zawodowych. Ponadto wizyta w Danii (Helsingor) i Szwecji (Hesingborg) pozwoliła na bezpośrednią wymianę doświadczeń zawodowych polskich i duńskich nauczycieli, nawiązanie kontaktów z kadrą pedagogiczną szkół duńskich i szwedzkich, wymianę poglądów i żywą, w pełni owocną, obustronną dyskusję.

Konspekt nr 4/2006 (27)